Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/23557 E. 2014/34665 K. 08.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/23557
KARAR NO : 2014/34665
KARAR TARİHİ : 08.12.2014

MAHKEMESİ : Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2013
NUMARASI : 2009/557-2013/533

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı Belediye iş yerinde 1994 yılında çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin siyasi düşüncesinden ötürü 07.06.2009 tarihinde haksız olarak feshedildiğini, fazla çalışma yaptığı halde ücretlerinin ödenmediğini beyanla işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin müvekkil Belediyenin içinde bulunduğu ekonomik zorluklar sebebiyle feshedildiğini, davacının hesaplanan işçilik alacaklarının PTT kanalı ile kendisine havale edildiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu fazla mesai ve yıllık ücretli izin alacağı taleplerinin kabulüne, kıdem ve ihbar tazminatı, hafta tatili, eşit davranmama ve kötüniyet tazminatı alacağı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Karar taraflarca süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ve hafta tatili hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla mesai ve hafta tatili çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen söz konusu alacakların ödendiği varsayılır.
Fazla mesai ve hafta tatili çalışmasının ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesai ve hafta tatili çalışmasının olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla mesai ve hafta tatili çalışmasının yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Somut olayda, davacı işçinin davalı işyerinde fazla mesai yaptığını ve hafta tatillerinde çalıştığını iddia ettiği, davalı işverenin ise davacının iddialarını kabul etmediği, alınan bilirkişi raporunda şahit beyanlarına göre davacının su tevzi işçisi olarak görevli olması sebebiyle yılın dört aylık döneminde, haftada yedi gün yirmi dört saat çalıştığı ve haftada yirmi bir saat fazla çalıştığı kabulüne göre hesaplama yapıldığı, mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilerek, %30 takdiri indirim yapılması sonrası davacının hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne hafta tatili alacağının reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, su tevzi işçisi olarak çalışan davacı işçinin, sulama yapılan dönemde suyu açıp kapama işlemini hangi aralıklarla, kaç kez yaptığı taraflardan ve şahitlerden açıklattırılarak ve davalı taraf keşif deliline dayanmışsa gerekirse keşif yapılarak durum açıklığa kavuşturulmalı ve sonucuna göre değerlendirme yapılmalıdır.
Ayrıca mahkemece davacının haftanın yedi günü çalıştığı kabulü ile fazla mesai alacağı hesaplandığı halde hafta tatili alacağının reddedilmesi çelişkili görüldüğünden davacının hafta tatili alacağı hakkında söz konusu çelişki giderildikten sonra anılan talep değerlendirilmelidir.Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.