YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2351
KARAR NO : 2014/499
KARAR TARİHİ : 21.01.2014
MAHKEMESİ : Merzifon Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/07/2012
NUMARASI : 2010/110-2012/301
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi …… tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalıya ait işyerinde 27.08.2007-01.09.2009 tarihleri çalıştığını, Sosyal Güvenlik Kurumu primlerinin gerçek ücreti üzerinden yatırılmaması ve ücretlerinin ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebebe dayalı sonlandırdığını, işyerinde fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını, hak kazandığı yıllık izinlerinin kullandırılmadığın ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı P…. M… Sanayi ve Ticaret A. Ş. vekili, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin davacının istifası ile sona erdiğini, davacının fazla çalışma iddiasının gerçeğe uygun olmadığını ve yıllık izinlerini kullandığını savunmuştur.
Davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekili, uyuşmazlığın işçilik alacaklarına ilişkin olması sebebi ile müvekkili kuruma husumet yöneltilmeyeceğini ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma iddiasını şahit beyanları ile ispatlayan davacı işçinin, bu ücret alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı sebebe dayalı feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı P… Mobilya Sanayi ve Ticaret A. Ş. ve Sosyal Güvenlik Kurumu vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı P…. Mobilya Sanayi ve Ticaret A.Ş. ‘nin davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davalı işveren aleyhine farklı işçiler tarafından açılan emsal nitelikteki dosyalarda işyerinde haftanın altı günü çalışıldığı, 08:00-17:50 saatleri arasında mesai yapıldığı, Nisan- Eylül ayları arasında ki dönemde ise hafta da üç gün mesainin saat 22:00’de sona erdiğinin belirlendiği gerekçesi ile davacının fazla çalışma ücreti haftada 19 saatlik çalışma süresi esas alınarak hesaplanmış ise de bu dosyada dinlenilen davacı şahitlerinin çalışmanın saat 22:00’a kadar uzadığı ve yaz-kış dönemlerinde çalışma süresinin değiştiği yönünde beyanları bulunmamaktadır. Davacı şahitleri, işçinin zaman zaman fazla çalışma yaptığını, çalışmanın saat 20:00-21:00’a kadar uzadığını ifade etmişlerdir.
Her dava dosyası içerisine sunulan deliller göre değerlendirmeye tabii tutulmalıdır. Ayırca işyerinde farklı görevlerde bulunan işçiler yönünden çalışma saatlerinin değişkenlik arz edebileceği nazara alınmalıdır. Gerekirse şahitler yeniden dinlenerek davacının çalışma saatlerin yaz kış dönemlerinde farklılık gösterip göstermediği ve haftada kaç gün normal mesai saatleri dışında çalışma yapıldığı ayrıntılı şekilde belirlenmeli ve çalışma süresinin saat 22:00’a kadar uzadığı hususun somut olay açısından ispatlanamadığı da dikkate alınarak sonucuna gidilmelidir. Eksik inceleme ye dayalı karar verilmesi isabetsizdir.
Öte yandan dosya içerisine ibraz edilen ve davacı tarafından itirazi kayıtsız imzalanan ücret bordrolarının bir kısmında, ulusal bayram genel tatil günleri ücretlerinin tahakkuk ettirildiği görülmektedir. Bu durumda anılan dönemlerin tamamen hesaplama dışı bırakılması gerekir. Mahkemece, bordroların asgari ücret üzerinden düzenlendiği ve ulusal bayram genel tatil günleri ücret alacaklarının da asgari ücret üzerinden hesaplanarak ödendiği gerekçesi ile fark ücret alacağına hükmedilmesi hatalıdır.
3- Sosyal Güvenlik Kurumunun temyiz itirazları yönünden ise davacının sigorta primine esas kazanç ve ücret miktarının tespitine ilişkin dava ile işçilik alacaklarının tahsili istemine ilişkin dava niteliği ve tarafları açısından farklılık arz etmektedir. İddia ve savunmanın usule uygun olarak araştırılması, delillerin tümüyle toplanıp ayrıntılı şekilde değerlendirilmesi ve kararın Yargıtay denetimine elverişli olabilmesi için dava dosyaların ayrı ayrı görülüp sonuçlandırılmasında zorunluluk bulunmaktadır. Bu sebeple davacının sigorta primine esas kazanç ve ücret miktarının tespitine ilişkin dava tefrik edilmeli sonucuna göre karar verilmelidir. Bu hususun dikkate alınmaması da ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.