YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2305
KARAR NO : 2014/325
KARAR TARİHİ : 20.01.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/11/2012
NUMARASI : 2010/533-2012/602

Hüküm süresi içinde davalı S.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . …..tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, izin, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davacı ile aralarında işçi- işveren ilişkisi bulunmadığı gibi, diğer davalı ile de aralarında alt işveren-asıl işveren ilişkisi bulunmadığını, ihale makamı olduklarını ve kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket, davacının izin dönüşü işe gelmediğini ve iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı S.. B.. temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma alacağı, haftanın 6 günü 07:30-17:00 saatleri arasında çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesinin mahsubu ile günde 8,5 saat ve haftada 51 saat çalıştığı, hafta içi günlerde saat 17:00’den sonraki çalışmaya ilişkin beyanlar da dikkate alınarak haftada 60 saat çalıştığı ve 15 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplanmıştır. Davacının haftanın 6 günü 07:30-17:00 saatleri arasındaki çalışması yöntemince ispatlanmış olup, tanık anlatımları, yapılan işin mahiyeti, davacının çalıştığı işyeri ile birlikte değerlendirildiğinde, davacının saat 17:00’den sonra haftanın 3 günü birer saat daha çalıştığı ve haftada 9 saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Bu yön gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3. Davacının genel tatil alacağından takdiri indirim yapılması gerekip gerekmediği hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Dairemizce son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, davalı işveren işyerinde 4 yıla yakın bir süre çalışmış olan davacının genel tatil alacağı, tanık beyanları esas alınarak ve pazar gününe rastlamayan tüm genel tatillerde çalıştığı kabul edilerek hesaplanmıştır. Bu durumda mahkemece, davacının hastalık, izin, mazeret gibi nedenlerle işe devam edemediği günler olabileceği de dikkate alınarak genel tatil alacağından uygun bir hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Yazılı belgeye dayanmayan genel tatil alacağından takdiri indirim yapılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4. Davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğu düşünülmeden, yargılama giderinin hüküm altına alındığı hüküm fıkrasında yargılama gideri ile birlikte dava ve ıslah harcına mahkum edilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.