Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/2299 E. 2014/747 K. 23.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2299
KARAR NO : 2014/747
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2011/466-2012/738

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . ..tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 23.04.2008-16.08.2011 tarihleri arasında davalı apartmanın bina görevlisi ve kalorifer operatörü olarak çalıştığını, apartmanın yöneticilerinin 01.08.2011 tarihinde tebliğ ettikleri yazıda iş sözleşmesine 16.08.2011 tarihinde son verdiklerini belirttiklerini, son ay maaşının net 711,00 TL olduğunu, yaz aylarında haftanın altı günü 06:00-24:00 saatleri arasında, kış aylarında ise haftanın yedi günü 05:00-24:00 saatleri arasında çalıştığını, hiç yıllık izin kullanmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı taraf cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğinin davalı tarafça ispat edilemediği gerekçesi ile hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının hafta tatili alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Davacı yaz aylarında haftanın altı günü, kış aylarında ise haftanın yedi günü çalıştığını belirterek hafta tatili alacağı talebinde bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai alacağı bakımından kış ayları ile sınırlı olarak hesaplama yapılırken hafta tatili alacağı bakımından davacının tüm yıl hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının talebini aşan ve davacının çalışma şekline uygun olmayan şekilde hafta tatili hesaplaması hatalıdır. Davacının kış ayları ile sınırlı olarak hafta tatillerinde çalıştığının kabulü ile hesaplama yapılması gereklidir. Hal böyle olunca mahkemece hafta tatili alacağı bakımından yanılgılı değerlendirmeye dayalı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.