Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/2298 E. 2014/746 K. 23.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2298
KARAR NO : 2014/746
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

MAHKEMESİ : Merzifon Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2012
NUMARASI : 2010/445-2012/461

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 26.02.2004-25.03.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde kurye olarak çalıştığını, davalı şirketin özel acenta açtırdığını ve müvekkilinin bu şirkette çalışmaya zorlandığını, mevcut işinde çalışmak istediğini belirtmesi üzerine işveren tarafından iş sözleşmesine son verildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 26.02.2004 tarihinde sürücü olarak çalışmaya başladığını, işyeri devirleri ile farklı şirketlerde çalıştığını, 25.03.2010 tarihinde işyerinin acentaya devri ile işten çıkartıldığını, acentada 26.03.2010 tarihinde çalışmaya başladığını, 07.04.2010 tarihinde devamsızlığı nedeniyle iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının müvekkili şirketteki çalışma süresinden sorumlu olduklarını, davacının fazla mesai yapmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin haklı neden bulunmaksızın feshedildiği gerekçesi ile hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesaisinin bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Davacı fazla mesai alacağı talebinde bulunmuştur. Davalı taraf ise davacının belirttiği saatlerde çalışma olmadığını ve fazla mesai yapılmadığını ileri sürmüştür. Davacı tanıkları davacının 07:00-07:30 gibi işe başladığını 21:30-22:30 saatlerine kadar çalıştığını beyan etmişlerdir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının haftanın altı günü 07:30-21:30 saatleri arasında çalıştığını kabul ederek haftalık 30 saat üzerinden fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Dosya kapsamına ve işin niteliğine göre ortalama günlük üç saat fazla mesai hesaplanmasının makul olacağı dikkate alınarak hesaplama yapılması gereklidir. Bu durumda davacının haftanın altı günü günlük üç saat fazla mesai yaptığının kabulü ile fazla mesai alacağı hesaplanmalıdır. Mahkemece bu hesaplama sonucu belirlenecek miktar üzerinden takdiri indirim yapılmalıdır.
3-Davalı tarafça süresinde ıslah dilekçesine karşı zamanaşımı itirazında bulunulduğu anlaşılmakla, ıslahtan sonraki zamanaşımı itirazının değerlendirilmesi gereklidir.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.