YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2268
KARAR NO : 2014/821
KARAR TARİHİ : 23.01.2014
MAHKEMESİ : Ankara 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/11/2012
NUMARASI : 2011/53-2012/1151
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ücretlerinin düzensiz ve parça parça ödenmesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma, ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinden istifa ederek ayrıldığını, tüm alacaklarını aldığını, fazla çalışma yapılmadığını, genel tatil ve izin alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücreti olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacının 03.11.2006 tarihinden 10.02.2010 tarihine kadar aralıksız olarak önce şoför olarak, sonrasında ise işyeri sorumlusu olarak çalıştığı iddia edilmektedir. Davacı şahitlerinden biri müdür olduğunu beyan ederken diğeri davacının personel müdürü olduğunu aynı zamanda şoförlük yaptığını beyan etmiştir. Bu sebeple mahkemece öncelikle davacının yaptığı işin ne olduğu ve çalışma sistemi ile şekli tereddüte yer vermeyecek şekilde açıklığa kavuşturulmalı ve sonucuna göre davacının fazla çalışma ücreti hakkında karar verilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. İmzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı aylık ücretinin net 850,00 TL olduğunu ileri sürmektedir. Davalı işveren davacının asgari ücret ile çalışmakta olduğunu savunmuştur. Davacı şahitlerinden T… A..; davacının 1.000,00 TL civarı ücret ile çalıştığını, diğer davacı şahidi ise asgari ücret aldığını beyan etmiştir. Mahkemece, 850,00 TL net ücret seviyesinden yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulmuştur. Davacı şahit beyanları arasında çelişki bulunmaktadır. Sadece tek şahit beyanına itibar edilerek sonuca gidilmesi isabetsizdir.
İlgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücret araştırması yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Belirtilen yön gözetilmeden verilen karar hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.