YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2199
KARAR NO : 2014/8493
KARAR TARİHİ : 17.04.2014
MAHKEMESİ : Antalya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2012
NUMARASI : 2012/120-2012/651
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin Uşak Orman İşletme Müdürlüğünde çalışırken 22.09.2008 tarihinde Antalya Orman İşletme Müdürlüğüne tayin edildiğini, her iki işletmede de vasıflı kadrolu işçi olarak çalışan davacının 07.05.2010 tarihinden itibaren de Kemer Orman İşletme Şefliğine santralci olarak görevlendirildiğini, buradaki görevini yürütmekte iken 31.10.2011 tarihinden itibaren tekrar Antalya Orman İşletme şefliğinde görevlendirildiğini ve 13.01.2012 tarihinde ise emeklilik sebebiyle işten ayrıldığını, müvekkilinin Kemer’e yapılan geçici görevlendirilmesinde yürürlükte bulunan Toplu İş Sözleşmesi’nin 35/b. maddesinde öngörülen düzenleme gereğince geçici görev yolluğu ödenmesi gerektiğini, davacıya ayrıca 6245 sayılı Harcırah Kanununda öngörülen hükümlere göre geçici görev yolluğu ödenmesi gerektiğini, müvekkilinin 07.05.2010 tarihinden 31.10.2011 tarihine kadar haftada beş gün Kemer’de çalıştığını ve Antalya’da oturan davacıya yıllık izin dönemi düşüldükten sonra kalan çalıştığı süre için gidiş dönüş yol parası ödenmesi gerektiğini belirterek alacaklarının tahsili talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davacının Uşak Orman İşletme Müdürlüğünden Antalya Orman İşletme Müdürlüğü işçisi olarak naklen atamasının yapıldığı ve 23.09.2008 tarihinden itibaren Antalya Orman İşletme Müdürlüğünde çalışmaya başladığını, ormancılık işlerinin tam ve düzenli yürütülebilmesi için bazen bir şeflikte çalışan işçiler diğer şefliklere geçirilebildiğini, Antalya Orman İşletme Müdürlüğü bünyesinde Antalya İşletme Şefliğinde santral görevlisi olarak çalışmaya başlayan davacının daha sonra aynı görev ve unvan ile Kemer işletme şefliği santralinde çalıştırılmaya başlanıldığı, Kemer İşletme Şefliğinin Antalya İşletme Şefliğine bağlı bir şeflik olduğunu, bu sebeple davacının işyeri sınırları içinde görev yaptığı Kemer İşletmesindeki görev süresine ilişkin harcırah talebinin kabul edilemeyeceğini, işyerinde yürürlükte bulunan Toplu İş Sözleşmesi 35/b. maddesinin davacının içinde bulunduğu duruma uymadığını ve davaya konu alacağın zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin geçici görev yolluğu ile yol ücreti alacağı olup olmadığı hususu uyuşmazlık konusudur. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacı işçi yönünden Antalya Bölge Müdürlüğü kapsamında kalan işyerlerinde geçici görevlendirmeler yapıldığı anlaşılmaktadır.
6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun 49. maddesine göre memuriyet mahalli, bölge şeklinde çalışan birimlerde bölge sınırlar içinde kalan yerdir. Davacının memuriyet mahalli içinde seyyar görev üstlenmiş olması sebebiyle davacının 6245 sayılı yasanın 14. maddesi uyarınca geçici görev yolluğu ve yol ücreti talep etmesi mümkün değildir. Davacının taleplerinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.