Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/21957 E. 2014/10434 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21957
KARAR NO : 2014/10434
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : Söğüt Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2012/373-2013/178

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ücretinin ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesinin haklı sebebe dayalı feshettiğini, işyerinde fazla çalışma yaptığını, hak kazandığı yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından haklı sebebe dayalı feshedildiği, davacının hak kazandığı yıllık izinlerinin kullandırılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı sebebe dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı veya karşılığı ücretin ödendiği noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Davacının yıllık izin ücretlerinin ödendiği iddiasının ispatı açısından ise işçinin imzasını taşıyan bir ödeme belgesi yeterlidir. Para borcu olan ücretin ödendiğinin şahitle ispatı mümkün değildir.
Somut olayda, davalı işveren tarafından ibraz edilen 2012 yılı Kasım ayı ücret bordrosunun incelenmesinde davacıya 1.673,97 TL yıllık izin ücreti tahakkuk ettirildiği görülmektedir. Davalı işveren ücret bordrosu karşılığının bankaya ödendiğini ileri sürmektedir. Bu durumda ilgili banka kayıtları denetlenmeli ve davacıya yıllık izin ücretinin dava açılmadan önce ödenmiş olması halinde bu talep yönünden davanın reddine karar verilmelidir. Dava açıldıktan sonra ödeme yapıldığının tespiti halinde ise, yıllık izin ücret alacağı istemi yönünden davanın konusuz kaldığı dikkate alınarak, bu talebin esasına ilişkin hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak kabulü yönünde hüküm kurulması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.