YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2190
KARAR NO : 2014/666
KARAR TARİHİ : 22.01.2014
MAHKEMESİ : İzmir 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/11/2012
NUMARASI : 2011/96-2012/633
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacının ücretinin bordroda yazan miktar kadar olduğunu, davacının ibraname imzalayarak tüm alacaklarını aldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin istek konusu süre içinde fazla çalışma ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma alacağı, davacının işyerinde iki vardiya halinde çalıştığı, birinci vardiyanın 07:00-14:00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenmesinin mahsubu ile günde altı buçuk saat, haftanın çalışılan altı gününde ise 6,5 X 6 = 39 saat çalıştığı, takip eden haftada gece vardiyasında ise 14:00-01:00 saatleri arasında günde ortalama birbuçuk saat ara dinlenmesinin mahsubu ile onbir saat çalıştığı, haftanın altı gününde 6 X 11 = 66 saat çalıştığı, iki haftalık dönüşüm süresine göre haftalık ortalama çalışma süresinin 39+66/2=52,5 (Yuvarlama ile 53) saat olduğu, haftalık normal kırkbeş saatin üzerinde, 53-45=8 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplanmıştır. Ancak öncelikle vardiyalı çalışma sisteminde her haftanın kendi içinde değerlendirilmesi ve her hafta için davacının fazla çalışma süresinin ayrı ayrı hesaplanması gerekmektedir. İki haftalık çalışma süresinin toplanarak ikiye bölünmesi ve çıkan sonuca göre haftalık ortalama fazla çalışma süresinin tespiti isabetli olmamıştır. Davacının 07:00-14:00 vardiyasında çalıştığı haftalarda fazla çalışma yapmadığı izahtan varestedir. Davacının 14:00-01:00 vardiyasında çalıştığı haftalar yönünden ise; günde onbir saat çalıştığı, kanuni bir saat ara dinlenmesinin düşülmesi ile günde on saat ve haftada altmış saat çalıştığı, altmış saatten haftalık kırkbeş saat çalışma süresinin mahsubu ile haftada onbeş saat fazla çalışma yaptığı sonucuna ulaşılmaktadır. Mahkemece, davacının fazla çalışma alacağının belirtilen şekilde hesaplanması için bilirkişiden ek rapor aldırılmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.