YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21239
KARAR NO : 2014/31035
KARAR TARİHİ : 11.11.2014

MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2010/915-2013/31

Hüküm süresi içinde davalılar M.. İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti. ile A..Hiz. ve Danışmanlık A.Ş. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, ihbar ve kıdem tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, ödenmeyen ücret alacakları istemiştir.
Davalıların Cevaplarının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile hüküm altına alınan alacakların davalılardan A.. Hizmet ve Danışmanlık A.Ş. ile M.. İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti.’nden müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Temyiz:
Hüküm davalılardan A.. Hizmet ve Danışmanlık A.Ş. ile M.. İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti. vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılardan M.. İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti.’nin tüm, A… Hiz. ve Danışmanlık A.Ş.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalılar arasında muvazaalı ilişki bulunup bulunmadığı ile hüküm altına alınan alacaklardan davalıların birlikte sorumlu olup olmadıkları noktasında toplanmaktadır.
Dosya kapsamından, davalılardan A.. Hizmet ve Danışmanlık A.Ş.’nin özel istihdam bürosu belgesi olduğu anlaşılmaktadır. İş ve işçi bulmaya aracılık hizmeti veren özel istihdam bürolarının kanuni dayanağı 4857 sayılı İş Kanunu’nun 90. maddesi ile 19.03.2013 tarih ve 28592 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Özel İstihdam Büroları Yönetmeliğidir. Söz konusu Kanun ve Yönetmeliğe göre, özel istihdam büroları, iş ve işçi bulmaya aracılık etmek ve bu faaliyete yönelik işgücü piyasası, istihdam ve insan kaynakları hizmetlerinde bulunmakla görevli olup, bu hususlar dışında, kamu kurum ve kuruluşlarında iş ve işçi bulma faaliyetlerinde ve mesleki olarak geçici iş ilişkisi düzenleme faaliyetinde bulunamaz.
Somut olayda, davalılardan M.. İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti.’ne ait işyerinde satış müdürü olarak çalışan davacının davalılar arasında yapılan sözleşme kapsamında A.. Hizmet ve Danışmanlık A.Ş. tarafından aracılık faaliyeti neticesinde temin edildiği anlaşılmaktadır. Buraya kadar yapılan işlemler dayanak kanuni mevzuata uygundur. Ancak davacının eylemli olarak davalılardan M..İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti.’nde çalıştığı açık olmasına rağmen, bu kez aracılık faaliyeti kapsamı dışına çıkılarak bazı dönemlere (08.08.2009-31.03.2010 tarihleri arası) ilişkin iş sözleşmesi davacı ile davalılardan A.. Hizmet ve Danışmanlık A.Ş. arasında yapılmış, Sosyal Güvenlik Kurumu bildirimleri yine bu davalı tarafından işveren sıfatıyla bildirilmek suretiyle davacı kayden çalışanı gösterilmiştir. Bu haliyle davalılar arasında görünüşte 4857 sayılı Kanun’un 2/6. maddesine benzer muvazaalı bir ilişki oluşmuştur.
Muvazaa Borçlar Kanununda düzenlenmiş olup, tarafların üçüncü kişileri aldatmak amacıyla ve kendi gerçek iradelerine uymayan ve aralarında hüküm ve sonuç meydana getirmesi arzu etmedikleri görünüşte bir anlaşma olarak tanımlanabilir. Üçüncü kişileri aldatmak kastı vardır ve sözleşmedeki gerçek amaç gizlenmektedir. Ayrıca muvazaalı bir hukuki muamele ile üçüncü kişinin ızrar edilmesi ona karşı bir haksız eylem niteliğindedir. Üçüncü kişiler muvazaa sebebiyle hakları halele uğratıldığı takdirde haksız fiil sorumluluğuna dayanarak muvazaalı hukuki işlemi yapan taraftan zararının tazminini isteyebilir.
Somut olayda, tüm dosya kapsamından, davacının 08.08.2009-31.03.2010 tarihleri arasında kayden davalılardan A… Hizmet ve Danışmanlık A.Ş.’nin çalışanı olarak görünmesine rağmen, davalılardan M….İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti.’nin işinde görevlendirildiği, davalılar arasındaki ilişkinin muvazaaya dayandığı anlaşılmakla, anılan döneme ilişkin alacaklardan davalılardan A…. Hizmet ve Danışmanlık A.Ş. ile M… İletişim Sis. ve Tic. Ltd. Şti.’nin birlikte sorumluluğuna karar verilmesi yerindedir. Ancak, davacının 08.08.2009-31.03.2010 tarihleri arasındaki dönem dışında alacaklarından kayden işveren olarak gözükmeyen davalılardan A… Hizmet ve Danışmanlık A.Ş.’nin sorumluluğuna karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.