YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21165
KARAR NO : 2014/10161
KARAR TARİHİ : 28.04.2014

MAHKEMESİ : İzmir 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/06/2013
NUMARASI : 2012/15-2013/304

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren işyerinde yönetmen yardımcısı olarak çalıştığını ve bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, yıllık izin fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı definde bulunmuş ve davacının fazla çalışmadan kaynaklı alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davalı temyizi yönünden; fazla çalışma, fazla sürelerle çalışma ve genel tatil alacaklarından yapılan takdiri indirim oranı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma, fazla sürelerle çalışma ve genel tatil alacağının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışma, fazla sürelerle çalışma ve genel tatil çalışmasının takdiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, mahkemece fazla çalışma, fazla sürelerle çalışma ve genel tatil alacakları tanık anlatımına göre hesaplandığı halde, dosya içeriğine göre bu alacaklardan yapılan indirim oranı azdır Anılan alacaklardan %30’da aşağı olmamak üzere makul bir takdiri indirim yapılması dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi yapılmıştır.
3. Davacı temyizi yönünden; davacının fazla çalışma alacağının hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacının fazla çalışma alacağı hesaplanırken 11.01.2007-28.02.2010 tarihleri arasındaki dönemde, ücret bordrolarının tamamında fazla çalışma alacağının tahakkuk ettirilmiş olması ve davacı tarafından tahakkuk ettirilen miktarları aldığının beyan edilmesi üzerine bu dönemin hesaplama dışı bırakıldığı anlaşılmaktadır. Ancak söz konusu bordolar imzasız olup, davacının tahakkuk ettirilen miktarların kendisine ödendiğini beyan etmesi, daha fazla fazla çalışma yapmadığını değil, sadece o miktarları aldığını gösterir. Tahakkuk ettirilen miktarın ödendiği davacı tarafından kabul edildiğine göre; sonraki dönem yönünden yapılan hesaplama gibi, 11.01.2007-28.02.2010 tarihleri arasındaki dönem yönünden de davalının zamanaşımı defi dikkate alınarak fazla çalışma alacağı hesaplanmalı, fakat tahakkuk ettirilip ödenen miktarlar hesaplanan miktardan mahsup edilerek bakiyesi hüküm altına alınmalıdır. Bordrolar imzasız olduğu halde, salt davacı tarafından tahakkuk ettirilen miktarların ödendiğinin beyan edilmesinin, bordroların ihtirazı kayıtsız imzalanmış bordro gibi değerlendirilmesi sonucunu doğurmayacağı hususu göz önünde bulundurulmadan, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.