YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20754
KARAR NO : 2014/30762
KARAR TARİHİ : 10.11.2014

MAHKEMESİ : İzmir 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2013
NUMARASI : 2012/142-2013/173

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işçilik alacaklarının ödenmemesi ve Sosyal Güvenlik Kurumu primlerinin yatırılmaması sebebi ile iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, ücret, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda; davacının fazla çalışma talebi şahit anlatımlarına göre hesaplanıp hüküm altına alınmıştır. Ancak işyerine giriş çıkış saatlerini gösteren kayıtların bulunması halinde fazla çalışmanın bu kayıtlara göre hesaplanması gerekir. Mahkemece, davacının fazla çalışma alacağı hesaplanırken, davalı tarafından giriş çıkış kaydı sunulan dönem kayda göre, kayıt olmayan dönem ise şimdiki gibi şahit anlatımlarına göre hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Tüm çalışma dönemindeki fazla çalışma alacağının şahit anlatımlarına göre hesaplanması hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
3-Davacı işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda; davacının izin alacağı, hiç izin kullanmadığı kabul edilerek hesaplanıp hüküm altına alınmıştır. Davalı tarafından yargılama sonunda bir kısım izin talep formları sunulmuş olup, davacı duruşmaya davet edilerek söz konusu belgelere karşı diyecekleri sorulmalı ve oluşacak sonuca göre davacının izin alacağı yeniden hesaplanmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.