YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20562
KARAR NO : 2014/30784
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2013
NUMARASI : 2012/477-2013/244
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin çalıştığı süre içinde fazla çalışma yaptığını ve karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili bankada 22.10.2007–06.09.2011 tarihleri arasında çalıştığını, davacının çalıştığı dönemde hak kazandığı tüm alacaklarının kendisine ödendiğini, kendi isteği ile işyerinde kalıp çalışmasının fazla çalışma olarak değerlendirilemeyeceğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması hâlinde, yıllık ikiyüzyetmiş saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Dosya kapsamından davacının, davalıya ait iş yerinde 22.10.2007–06.09.2011 tarihleri arasında çalıştığı, fazla mesai ücretinin hükme esas kabul edilen bilirkişi raporunda, davalı tarafından ibraz edilen işyeri kayıtlarına göre belirlendiği, taraflar arasında imzalanan 19.10.2007 tarihli iş sözleşmesinin 9. maddesine göre yıllık iki yüz yetmiş saate kadar olan fazla çalışmaların ücrete dahil olduğu düzenlendiği halde davacının fazla mesai ücretinin hesabında bu hususun değerlendirilmediği anlaşılmıştır.
İş sözleşmesinde yıllık iki yüz yetmiş saate kadar olan fazla çalışmaların ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı, davacının bu miktarı aşan fazla çalışması olduğunu ispat edemediği gözetilerek fazla mesai ücreti talebinin reddedilmesi gerekirken kabulü hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.