Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/20517 E. 2014/31134 K. 11.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20517
KARAR NO : 2014/31134
KARAR TARİHİ : 11.11.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2013
NUMARASI : 2011/618-2013/240

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin yaş dışında kalan emeklilik şartlarını tamamlaması sebebiyle iş sözleşmesini feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının yıllık izin ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı ve aylık ücret alacağına işletilecek faizin başlangıç tarihi noktalarında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, davacı vekilince, işverene karşı keşide edilen 19.10.2011 tarihli ihtarnamede, 2010 ve 2011 yıllarında yıllık izin süresinin kullandırılmadığı ve karşılığının ödenmediği belirtilmiş olup, bu ifade davacı taraf açısından bağlayıcıdır. Mahkemece, kullandırılmayan ve karşılığı ödenmemiş izin süresinin belirlenmesinde, bu yönün nazara alınmaması hatalıdır.
Diğer taraftan, yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir. Davalı vekilince de, yemin deliline dayanılmıştır. Bu halde, mahkemece davalıya, bu hususta yemin teklif etme hakkı bulunduğunun hatırlatılmaması hatalı olmuştur.
Kabule göre de, gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun mülga 77. maddesi, gerekse 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 80. maddesi uygulaması açısından, yıllık izin ücreti prime esas kazançlar içerisinde olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yıllık izin ücreti alacağının net miktarının belirlenmesinde, işçi payına düşen prim kesintilerinin nazara alınmaması hatalıdır.
3-Davalıyı temerrüde düşüren ihtarnamede, 209,00 TL aylık ücret alacağı talep edilmiş olup, temerrüd bu miktarla sınırlı olmak üzere gerçekleşmiştir. Anılan sebeple, hüküm altına alınan 219,00 TL aylık ücret alacağının 209,00 TL’si bakımından temerrüd tarihinden, 10,00 TL’si bakımından dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmesi gerekirken, söz konusu alacağın tamamı için faiz başlangıcının temerrüd tarihi olarak belirlenmesi hatalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden, hatalı değerlendirmeyle usul ve kanuna aykırı karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.