YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2042
KARAR NO : 2014/967
KARAR TARİHİ : 28.01.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2012
NUMARASI : 2010/1235-2012/993
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi …. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili müvekkilinin davalı Ü… Şirketinin taşeronu K….Tekstil yanında 25.09.2000 tarihinden itibaren çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin fesih tarihi 10.07.2010’a kadar çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışm alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Ü.. Ş.. vekili; müvekkilinin taşeronu olarak gösterilen K….Tekstil – E… K…ile müvekkili arasında herhangi bir taşeronluk sözleşmesinin bulunmadığını, davacının da müvekkili şirket bünyesinde hiçbir zaman çalışmadığını, adı geçen firmanın bağımsız bir tüzel kişilik olduğunu ve müvekkili şirketten ayrı bir merkezinin bulunduğunu, müvekkili işyerinde sendika bulunduğunu ve yürürlükteki toplu iş sözleşmesi gereğince müvekkili şirketin taşeron çalıştırmasının yasak olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı E… K… vekili; davacının 09-17.07.2010 tarihleri arasında izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğini 14.07.2010 tarihli noterlik ihtarnamesi ile 09.07.2010 tarihinden itibaren süregelen devamsızlığı sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğinin bildirildiğini, davacının 25.09.2001 tarihinde müvekkili işyerinde çalışmaya başladığını, çalışmasının iki dönem halinde olduğunu, ilk dönem işten ayrıldığı tarihte 10.08.2004 tarihli belge ile tüm haklarını aldığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekili ve davalılar vekiller tarafından temyiz edilmiştir.Taraf vekillerine tefhim edinen 31.10.2012 günlü kısa kararda davanın kabulüne karar verildiği belirtilerek kabul red oranında vekalet ücreti ve yargılama giderinden tarafların sorumluluğuna hükmedilmesine rağmen 02.11.2012 tarihinde yazılan gerekçeli kararın hüküm fıkrasında davanın kısmen kabulüne karar verildiği belirtilerek reddedilen kısım üzerinden davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmiştir.
Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadları Birleştirilmesi Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 tarihli ve 1991/7 esas, 1992/4 kararı gereğince bozma sebebidir. Tefhim edilen kısa karar ile sonradan yazılan gerekçeli karardaki hüküm fıkrası ile açıkça çelişmektedir. Söz konusu çelişki açık olduğundan kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre şimdilik diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.