YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19932
KARAR NO : 2014/30630
KARAR TARİHİ : 06.11.2014
MAHKEMESİ : Çorlu 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2011/123-2013/335
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının 11.10.1998 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını, fazla çalışma ücretlerinin ve ikramiyelerin son zamanlarda eksik olarak ödenmeye başladığını, yılda dört kez verilen ikramiyelerin davalı işverenlikçe yılda 3’e düşürüldüğünü, davacının sürekli olarak fazla çalışma yapmasına rağmen bunların ücretinin eksik ödendiğini, ayrıca davalı işyerinde çalışanlara baskı yapıldığını ve yıldırıcı eylemlerde bulunulduğunu, bu durumun işin devamını imkansız hale getirdiğini, davacının da bu sebeplerle gönderdiği ihtarname ile iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini belirterek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ikramiye ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık yapması üzerine haklı olarak feshedildiğini, davacının çalıştığı sürece ikramiyelerini toplu iş sözleşmesinde öngörülen şekilde aldığını, ücret bordrolarını da ihtirazı kayıt koymaksızın imzaladığını, davacının iş sözleşmesinin feshi sebebiyle alamadığı ikramiyesinin banka hesabına yatırıldığını ve bu durumun davacıya ihtarname ile bildirildiğini, işyerinde fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, davacının feshe ve davaya konu ettiği fazla çalışma ücretlerinin tam olarak ödendiğine dair dosya kapsamında herhangi bir delil bulunmadığı, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiği, davacının kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacağı taleplerinin yerinde olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma ücretlerinin tam olarak ödenip ödenmediği ve buna göre davacı işçinin iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayanıp dayanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada davacının fesih konusu ettiği fazla mesai ücretinin ödendiğine ilişkin delil bulunmaması gerekçesi ile davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu kabul edilerek davacının kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti talepleri hüküm altına alınmıştır. Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2008/34820 esas, 2010/42034 karar ve 30.12.2010 tarihli bozma ilamında “işyeri kayıtları getirtilmeli ve günde kaç vardiya olduğu hususu vardiya kayıtları ve diğer belgelerden belirlenmelidir. İşyerinin Bölge Çalışma Müdürlüğünde olağan denetimler sonucu hazırlanmış olan inceleme raporları da getirilmelidir. Gerekirse bilirkişiden ek rapor alınarak, işveren kayıtları ile dosya içeriğine göre fazla çalışmaların tam olarak ödenip ödenmediği üzerinde durulmalı ve sonucuna göre fazla çalışma ücreti ile kıdem tazminatı istekleri yönünden karar verilmelidir. Eksik incelemeyle hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir” şeklindeki gerekçe ile mahkemece yapılması gerekenler belirtilmiştir. Mahkemece, aynı davalıya karşı açılan diğer dosyalardaki şahit beyanları gerekçe gösterilerek davacının fazla mesai ücreti alacaklarının ödenmediği ve buna dayalı olarak davacının fesihte haklı olduğu belirtilmişse de, söz konusu olan ve aynı gerekçe ile bozulan mahkeme kararlarının bozma sonrası yapılan yargılamasında davacıların fesihte haksız olduğu belirtilerek taleplerin reddine karar verilmiş, red kararları da 9. Hukuk Dairesi’nce onanarak kesinleşmiştir.
Somut olayda, davacı işçi fazla çalışmaların tam olarak ödenmemesini fesih sebepleri arasında göstermişse de, kabul hatalıdır. Zira davacı işçi ile aynı dönemlerde çalışan, aynı sebeplerle iş sözleşmelerini fesheden davacıların açtıkları davalar hakkında verilen red kararlarının (Çorlu İş Mahkemesi 2007/237 e. VD.) Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır. Ayrıca, davacının talep ettiği fazla mesai ücretlerinin de davalı işveren tarafından ödendiği dosyaya sunulan kayıtlarla sabit olduğu gibi, bunun aksi davacı tarafından yazılı delille ispatlanmış değildir. Dolayısı ile davalı işyerinde yapılan fazla çalışmaların ücret bordrolarına yansıtıldığı ve davacı işçinin fazla çalışma ücret alacağının olmadığı ve buna dayanarak davacı işçi tarafından yapılan feshin haklı sebeplere dayanmadığı ve davacı işçinin kıdem tazminatı talep hakkının da bulunmadığı dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.