YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1989
KARAR NO : 2014/793
KARAR TARİHİ : 23.01.2014
MAHKEMESİ : Denizli 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2009/416-2012/729
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ….. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, tekstil üretimi yapan davalı şirket işyerinde muhtelif tarihlerden bu yana bekçi olarak çalıştığını, aylık asgari ücret aldığını, fazla çalışma yapması hususunda zorlanıp, günlük 4’er saat fazla çalışma yaptığını, fakat ücretlerinin ödenmediğini, maaşlarının kısmen veya tamamen ödenmediğini, yine 2008 yılı izin alacağı ve resmi tatil ücretlerini de bugüne kadar alamadığını, davalı işverenlik tarafından ücretleri ve diğer sosyal hakları ödenmediği gibi istifaya zorlandığını, işyerinde çalıştığı sürece günlük 3,00 TL değerinde yemek ve 2,50 TL değerinde servis imkanlarından da yararlandığını ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, ödenmeyen ücret ve birleştirilen dosya ile hafta tatili ücreti alacakları istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan 05.07.2012 tarihli ek bilirkişi raporunda, davacının davalıya ait işyerinde 10.09.2002 tarihinden itibaren bildirilen 110 gün, 2003 yılında bildirilen 300 gün ve 01.11.2006-03.07.2009 tarihleri arasında bildirilen 2 yıl 8 ay 2 gün olmak üzere, toplam 3 yıl 9 ay 22 gün çalıştığı kabul edilerek dava konusu alacaklar hesaplanmıştır. Ancak, davacının sigortalı hizmet cetvelinde 01.08.2005-31.10.2006 tarihleri arasında hizmetleri bildirilen 1068325 sicil numaralı işyerinin de davalı işverene ait olduğu, Denizli Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğünün 06.12.2011 tarihli yazısı ile bildirilmiştir. Mahkemece, anılan hizmetlerin de dava konusu işçilik alacaklarının hesabında dikkate alınmaması hatalıdır.
Öte yandan, davacının sigortalı hizmet cetvelinde 01.11.2003-31.07.2005 tarihleri arasında hizmetleri bildirilen 1062614 sicil numaralı işyerinin hangi işverene ait olduğu belli değildir. Denizli Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğünün 06.12.2011 tarihli yazısında, söz konusu işyerinin faaliyetine son vermesi sebebiyle işyeri unvanının Aydın Sosyal Güenlik Kurumu İl Müdürlüğünden öğrenilmesi gerektiği belirtilmiş; ancak, mahkemece bu husus üzerinde durulmamıştır. Bu durumda, davacının sigortalı hizmet cetvelinde yer alan 1062614 sicil numaralı işyerinin kime ait olduğunun belirlenmesi, farklı işverenin tesbiti halinde, davalı şirket ile olan hukuki bağının araştırılması ve sonucuna göre, tüm deliller birlikte değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi de usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.