Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/19883 E. 2014/30179 K. 04.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19883
KARAR NO : 2014/30179
KARAR TARİHİ : 04.11.2014

MAHKEMESİ : Ankara 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2013
NUMARASI : 2011/786-2013/349

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işe devam etmeyerek, iş sözleşmesini kendisinin sonlandırdığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatını gerektirir şekilde son bulup bulmadığı noktasında toplanmaktadır.
Uyuşmazlığın normatif dayanağı 4857 sayılı İş Kanun’un 25/II-g. maddesidir. Sözü edilen hükme göre işçinin haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki iş günü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü, yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi işverene iş sözleşmesini derhal feshetme imkanı vereceği gibi, işçinin haklı bir sebebi olmadan iş sözleşmesini kendisinin feshetmesi durumunda da kıdem ve ihbar tazminatı istemeye hakkı olamayacaktır.
Dosya kapsamına göre, davacının doğum sonrası işverene sunduğu dilekçenin mahiyeti, işveren tarafından düzenlenen devamsızlık tutanak içerikleri ve davacı şahidi H.. E..’un anlatımı dikkate alındığında davacının doğum sonrası işe gelmeyerek devamsızlık yaptığı anlaşılmaktadır. Böyle olunca yukarıda sözü edilen kanun hükümü uyarınca kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.