Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/1976 E. 2014/786 K. 23.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1976
KARAR NO : 2014/786
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

MAHKEMESİ : Adana 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/10/2012
NUMARASI : 2011/374-2012/572

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . …. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, iş arama izni ücreti ile fazla çalışma ücreti alacakları istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı cevap dilekçesinde, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Fazla çalışma ücreti alacağından yapılan takdiri indirimin oranı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın şahit anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre taktir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir.
Mahkemece, hesap edilen fazla çalışma ücreti alacağından yüzde yirmi oranında yapılan takdiri indirim azdır. Çalışma süresinin uzunluğu, hesap edilen fazla çalışma ücretinin miktarı, insan takati, davacının izinli ve raporlu olabileceği günler dikkate alınarak yüzde otuz oranında takdiri indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
3- Öte yandan, davacı, dava dilekçesinde hizmet süresi boyunca sabah 10.00’dan akşam 22.00’ye kadar mesai yaptığını iddia etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, haftanın altı günü 09.30-22.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Bu durumda, mahkemece, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinde öngörülen talep ile bağlılık ilkesine aykırı biçimde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.