YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19662
KARAR NO : 2014/29974
KARAR TARİHİ : 03.11.2014
MAHKEMESİ : Bursa 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/05/2013
NUMARASI : 2012/506-2013/138
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 31.08.2008-27.08.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini beyanla kendisine ödenmeyen kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının bu tarihten itibaren izinsiz ve mazeretsiz olarak işyerine gelmediğini, davacının iş sözleşmesinin devamsızlığı üzerine haklı sebeple feshedildiğini ayrıca davacının talep ettiği yıllık ücretli izin ve fazla çalışma alacağının mevcut olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem tazminatı, fazla mesai ve yıllık ücretli izin alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesai olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla mesainin yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 31.08.2008-27.08.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ücretinin, şahit beyanlarına göre, davacının haftanın altı günü 07:00-17:00 saatleri arasında günde on saat çalıştığı, bir buçuk saat ara dinlenmesi ile haftada altı saat fazla çalışma yaptığı kabulü ile hesaplandığı anlaşılmaktadır.
Fazla mesainin ispatı konusunda, davacının fazla mesaisinin şahit beyanlarına göre tespit edildiği, ancak çalışma düzenine ilişkin olarak dosyaya sunulan belgelerden, davalı işyerinde 01.04.2009-30.03.2010 tarihleri arasında kısa çalışma ödeneğinden yararlanıldığı anlaşılmış olup bu döneme ilişkin fazla mesai ücretlerinin hesaplanarak hüküm altına alınması isabetsizdir. Davacının fazla mesai ücretinin bu dönem dışlanarak hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.