YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19641
KARAR NO : 2014/29965
KARAR TARİHİ : 03.11.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2012/66-2013/196
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin Tekirdağ içki fabrikasında 23.07.2004-19.03.2010 tarihleri arasında depo şefi olarak çalıştığını, normal çalışma saatleri 08:00-18:00 saatleri arasında olmasına rağmen müvekkilinin haftada yedi gün geç saatlere kadar çalıştırıldığını beyanla ödenmeyen işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunarak 23.07.2004-19.03.2010 tarihleri arasında depo amiri olarak çalışan davacının haftalık kırk beş saati aşan çalışması olmadığını, davacının yaptığı işin haftanın yedi günü on beş saat çalışmayı gerektirir bir iş olmadığı gibi iddialarının hayatın olağan akışına da aykırılık teşkil ettiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının kabulüne karar verilmiştir
Karar taraflar tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 23.07.2004-19.03.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde depo amiri olarak çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda, şahit beyanları, faturalar ve yazışmalar doğrultusunda davacının haftada on sekiz saat fazla çalışma yaptığı, yıllık 270 saate kadar yapılan fazla mesailerin davacının ücretine dahil olduğu ve buna göre davacının haftada on üç saat fazla çalışma yaptığının kabul edildiği anlaşılmaktadır.
Taraf şahit beyanları, yapılan işin niteliği, mübrez belgeler ve dosya kapsamına göre, davacının haftada on saat fazla mesai yaptığı kabulü ile hesaplanacak fazla mesainin, yıllık 270 saate kadar yapılan kısmının ücrete dahil olduğu değerlendirilerek fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.