YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19125
KARAR NO : 2014/30667
KARAR TARİHİ : 06.11.2014
MAHKEMESİ : Kocaeli 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2012/148-2013/107
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 01.07.2000 tarihinden iş sözleşmesinin feshedildiği 30.12.2011 tarihine kadar kesintisiz olarak çalıştığını, müvekkilinin tüm hafta tatillerinde, ulusal bayram ve genel tatillerin tümünde çalıştığını, dini bayramlarda nöbetleşe olarak yirmidört saat çalıştığını,işverene başvurmasına rağmen alacaklarının ödenmediğini belirterek hafta tatili ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren vekili;davacının müvekkili şirkette 01.07.2000 tarihinde garson/komi olarak işe başladığını, emeklilik nedeniyle işten ayrıldığı 30.12.2011 tarihine kadar çalışmasını sürdürdüğünü, işyerinde üçlü vardiya sistemi bulunduğundan davacının hafta tatili ve genel tatillerde çalıştırılmış olmasının mümkün olmadığını, bordrolarda hafta tatili veya genel tatile gerekli tahakkukun yapıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece,toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ayda üç kez hafta tatilinde çalışmasının devam ettiği, resmi bayramların tamamında, dini bayramların iki günü çalışma yapıldığı kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin hafta tatili ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda,davacı tüm hafta ve genel tatillerde çalıştığını, ücretlerinin ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise işyerinde üçlü vardiya sisteminin bulunduğundan tüm hafta tatili ve genel tatillerde çalışmasının mümkün olmadığını savunmuştur. Davacı ve davalı tanıkları, davacının çalıştığı bölümde üçlü vardiya şeklinde çalışıldığını, hafta sonunda da vardiyalı çalışmanın devam ettiğini, resmi ve dini bayramlarda çalışıldığını beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ayda üç kez hafta tatili kullanmaksızın, resmi tatillerin tamamında,dini bayramların ilk iki günü çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, rapor denetime elverişli değildir. Davacının çalışma usulü ve vardiya çalışma saatleri hususunda nasıl bir hesaplama yapıldığı anlaşılmamaktadır. İşyerinde üçlü vardiya sistemi ile çalışıldığı hususu sabit olmakla birlikte davacının bazı haftalar içinde 24 saat çalışmadığı gözetilerek ayrıca işyeri kayıtları da getirtilerek yeniden denetime elverişli şekilde rapor alınması için hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.11.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.