YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18779
KARAR NO : 2014/30263
KARAR TARİHİ : 04.11.2014
MAHKEMESİ : Bergama 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2010/892-2013/197
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanması noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yılın 15 Eylül – 30 Kasım tarihleri arasındaki döneminde, haftanın yedi günü 08:00-17:00 saatleri arasında çalışıldığı kabul edilerek, haftalık dokuz saat üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanmış ise de, bu çalışma düzeninde, günlük bir saat ara dinlenme süresinin nazara alınması ve hafta tatili günü için yedibuçuk saatlik normal çalışmanın dışlanmasıyla, haftalık fazla çalışma saati üçbuçuk saattir. Anılan sebeple, bahsi geçen dönem için fazla çalışma ücreti haftalık üçbuçuk saat üzerinden hesaplanmalıdır.
Diğer taraftan, yılın 30 Kasım – 1 Mayıs tarihleri arasındaki döneminde, haftanın altı günü 08:00-17:00 saatleri arasında çalışıldığı kabul edilerek, haftalık dokuz saat üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanmış ise de, söz konusu çalışma düzeninde günlük bir saat ara dinlenme süresi nazara alındığında, haftalık fazla çalışma saati üç saattir. Anılan sebeple, bahsi geçen dönem için fazla çalışma ücreti haftalık üç saat üzerinden hesaplanmalıdır.
Yılın 1 Mayıs – 14 Eylül tarihleri arasındaki döneminde ise, haftanın altı günü 08:00-19:00 saatleri arasında (birbuçuk saat ara dinlenmeyle) çalışıldığı ve böylece haftalık oniki saat fazla çalışma yapıldığına ilişkin hükme esas alınan bilirkişi raporundaki kabul, dosya kapsamına göre isabetlidir.
3-Davalı vekilinin bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde belirttiği üzere, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 01.07.2009 – 31.12.2009 tarihleri arasında, ikibuçuk gün ulusal bayram ve genel tatil çalışması olduğu kabul edilmiş ise de, 30 Ağustos 2009 tarihi (genel tatil günü), pazar gününe denk gelmektedir. Bu tarihte davacının pazar çalışması bulunmadığı nazara alındığında, söz konusu gün için genel tatil günü ücreti hesaplaması yapılması hatalı olmuştur. Anılan sebeple, belirtilen tarih aralığı için, birbuçuk gün üzerinden ulusal bayram ücreti hesaplaması yapılmalıdır.
Diğer taraftan, 01.08.2007 – 31.12.2007 tarihleri arasında, ikibuçuk gün üzerinden ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesaplaması yapılmış ise de, 28 Ekim 2007 tarihi ( yarım günlük ulusal bayram) pazar gününe denk gelmektedir. Bilirkişice bu tarih için, davacının pazar çalışması olduğu kabul edilerek, zaten zamlı yevmiye üzerinden hafta tatili ücreti hesabı yapılmıştır. Bu halde, belirtilen tarih aralığı için, iki gün üzerinden ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesaplaması yapılmalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden, hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.