Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/18706 E. 2014/29231 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18706
KARAR NO : 2014/29231
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

MAHKEMESİ : Yozgat İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/05/2013
NUMARASI : 2012/736-2013/211

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 16.12.2005-14.06.2012 tarihleri arasında kesintili çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini, hak kazandığı fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücretlerin ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkiline ait işyerinde 16.12.2005-01.05.2007 ve 20.05.2009-14.06.2012 tarihleri arasında çalıştığını, ilk çalışma döneminin kıdem ve ihbar tazminatı ödenerek son bulduğunu, ikinci çalışma döneminin ise devamsızlık haklı nedenine dayalı feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu, davacının fazla çalışma hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını tanık beyanları ile ispatladığı, işverence davacının hak kazandığı yıllık izinlerinin kullandırıldığı veya ücretlerinin ödendiğini gösterir delil ibraz edilmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının 16.12.2005-01.05.2007 gerçekleşen ilk çalıma döneminin tasfiye edilip edilmediği ve hizmet süresi noktasında toplanmaktadır.
Dosya içerisinde mevcut Sosyal Güvenlik Kurum kayıtlarının incelenmesinde; davacının 16.12.2005-01.05.2007 ve 20.05.2009-14.06.2012 tarihleri arasında iki ayır dönem itibari ile çalıştığı görülmektedir.
Davalı işveren tarafından ibraz edilen 02.05.2007 tarihli ibranameni ilk çalışma döneminin sonunda düzenlendiği ve anılan tarihte davacıya kıdem, ihbar ve yıllık izin ücretleri ödendiği anlaşılmaktadır. Davacı ibraname altındaki imzaya itiraz etmemiştir. İbranameye ilişkin bir değerlendirme yapılmaması isabetsizdir. Gerekirse bilirkişiden ek rapor almak sureti ile 16.12.2005-01.05.2007 tarihleri arasında gerçekleşen ilk çalışma dönemi için davacının hak kazandığı kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücret alacaklarının tamamının ödenip ödenmediği belirlenmelidir. İlk çalışma döneminin kıdem ve ihbar tazminatlı ile yıllık izin ücret alacakları ödenmek sureti ile tasfiye edildiği tespit edilir ise kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücret alacakları yönünden hizmet süresi bu dönem dışlanarak hesaplanmalıdır. Anılan çalışma döneminin tasfiye edilmediğinin belirlenmesi halinde ise, ibranamenin içerdiği miktarlar itibari ile makbuz hükmünde olduğu dikkate alınarak, ilgili miktarlar davacının hak kazandığı kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücret alacağından mahsup edilerek sonuca ulaşılmalıdır. Eksik incelemeye dayalı kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.