Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/18666 E. 2014/29436 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18666
KARAR NO : 2014/29436
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2012/591-2013/345

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini işçilik alacaklarının eksik ödenmesi ve kötü muamele gerekçesiyle haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini,işçilik alacaklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin iş sözleşmesinin feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 24. maddesinin (II) numaralı bendinin (e) alt bendinde sözü edilen ücret, geniş anlamda ücret olarak değerlendirilmelidir. İkramiye, prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil gibi alacakların ödenmemesi durumunda da işçinin haklı fesih imkânı bulunmaktadır.
Somut olayda davacı işçi hafta tatili ve genel tatil alacaklarının ödenmemesini fesih nedenleri arasında göstermiştir.
Taraflarca dosyaya sunulan deliller birlikte değerlendirildiğinde, hafta tatili ve genel tatil çalışma ücretlerinin ödenmemiş olması nedeni ile iş akdinin davacı işçi tarafından haklı olarak feshedildiği sonucuna varılmaktadır. Böyle olunca yukarıda sözü edilen kanun hükümleri uyarınca davacı işçinin kıdem tazminatına hakkı vardır. Davacının kıdem tazminatı isteğinin kabulü gerekirken reddine karar verilmesi hatalıdır.
3-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece bilirkişinin davacı şahit beyanlarına dayanarak yaz dönemi çalışması yönünden hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuç yeterli araştırma ve incelemeye dayanmadığından isabetli bulunmamıştır.
Davacının davalı apartmanda kapıcı olarak çalıştığı dosya kapsamı ile sabittir. Kapıcılık hizmeti uzun ara dinlenmeleri olan ve aralı çalışmayı gerektiren bir iş olup, kapıcının günlük çalışma süresi, apartmanda yaptığı işlerin alacağı sürelerin toplamına göre belirlenir.
Somut olayda davacının çalıştığı apartmanda yaz dönemi mutat kapıcılık hizmetleri kapsamında hangi işleri yaptığı belirlenmemiştir.
Mahkemece, öncelikle davalı yöneticiliğindeki apartmanın davacının kapıcılık hizmeti kapsamında yaz dönemi hangi işleri yaptığı, bu işlerin ne zamanda yapılabileceği ve bir günde toplam süresinin ne kadar olacağı uzman bir bilirkişi görüşüne başvurularak tespit edilmeli, gerekirse mahallinde keşif dahi yapılmalı, bundan sonra davacının haftalık kanuni süreyi aşan fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı belirlenerek oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece bu yönler dikkate alınmadan sadece davacı tanıklarının beyanlarına değer verilerek yaz dönemi için yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.