Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/18585 E. 2014/29500 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18585
KARAR NO : 2014/29500
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/04/2013
NUMARASI : 2013/260-2013/106

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı Davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece, tanık beyanlarına itibarla, davacının haftalık onsekiz saat fazla çalışma yaptığı, tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davacı şahitleri davacının arkadaşları olup işyerinde çalışmamış kişilerdir. Bu nedenle, davacı şahitlerinin çalışma düzenine ilişkin beyanlarına itibar edilemez.
Fazla çalışma ücreti alacağı bakımından, davalı şahitlerinin beyanları değerlendirildiğinde, kış ayları dışındaki aylarda haftalık onsekiz saat fazla çalışma yapıldığı, kış aylarında ise fazla çalışma yapılmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olmakla birlikte, davalı şahitlerinin kış aylarından hangi ayları kastettiği açık değildir. Anılan sebeple, davalı şahitleri yeniden dinlenerek, kış aylarından hangi ayları kastettikleri sorulmalı ve neticeye göre bahsi geçen aylarda fazla çalışma yapılmadığı kabul edilerek, fazla çalışma ücreti alacağı miktarı yeniden değerlendirilmelidir.
Ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı bakımından ise, davalı şahitlerinin beyanları değerlendirildiğinde, dini bayramlarda bir gün haricindeki diğer ulusal bayram ve genel tatil günlerinde işyerinde çalışıldığı anlaşılmakta olup, mahkemece bu doğrultuda anılan ücret alacağının hesaplanması gerekirken, davacının tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının kabul edilmesi hatalıdır. Diğer taraftan, şahit anlatımlarına dayalı olarak belirlenen bu alacaktan takdiri indirim yapılmamış olması da, bir diğer hatalı yöndür.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.