Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/1853 E. 2014/611 K. 22.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1853
KARAR NO : 2014/611
KARAR TARİHİ : 22.01.2014

MAHKEMESİ : Bafra 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/10/2012
NUMARASI : 2009/699-2012/438

Hüküm süresi içinde davacı ve davalı M.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ……. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı bakanlığa ait okulda diğer davalı alt işveren işçisi olarak çalışan davacıının iş sözleşmesinin haklı sebebe dayanılmaksızın davalı tarafça feshedildiğini belirterek, ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı M.. B.. vekili, davacının işine okul yönetimince son verildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Diğer davalıya usulüne uygun tebligat yapıldığı halde davayı takip etmemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğu, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiği gerekçesiyle istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı M.. B.. temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, karşı tarafa 08.10.2009 tarihinde tebliğ edilmiş olan 05.10.2009 tarihli ihtarında, dava konusu ettiği haklarının ödenmesi isteğini işverene bildirmiştir. Bu ihtarname ile söz konusu alacaklarda davalı tarafın temerrüdü gerçekleştiğinden, ilgili alacakların tümüne temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Mahkemece temerrüt durumu hatalı değerlendirilerek, yıllık izin ve fazla mesai ücretinde dava dilekçesindeki ilk talep miktarına temerrüt tarihinden, ıslahla artırılan miktarlara ise ıslahtan itibaren faiz yürütülmüş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı M.. B..nın temyizine gelince; taraflar arasındaki uyuşmazlık davacı işçinin fazla mesai ve ulusal bayram genel tatili ücret alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışma yapıldığının,ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de, anılan çalışmaların olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ile ulusal bayram genel tatil ücretinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin anılan çalışmalar karşılığı alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir.
Davacının çalıştığı okulun bir kamu kurumu olduğu ve kamu kurumlarında yapılan çalışmaların, harcamaların ve gelir ve giderlerin kayıt ve belgeye bağlanmasının zorunlu olduğu dikkate alındığında dava konusu fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücretinin salt tanık beyanına dayanılarak kabulü isabetli olmamıştır.
Davacının dava konusu alacakların ait olduğu dönemde çalıştığı işyeri ve yaptığı işle ilgili kayıt ve belgeler, hizmet alım sözleşmeleri, ihale dökümanları, teknik ve idari şartnameler, puantaj kayıtları, nöbet çizelgeleri, görev belgeleri, davacının çalıştığı işyerinde ulusal bayram ve genel tatil günlerine ait çalışma düzenini belirleyen belgeler davacının işvereni olarak çalıştığı alt işveren şirketlerden getirtilmeli, tüm deliller yeniden bir değerlendirmeye tabi tutulmalı ve bu suretle davacının dava konusu fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücret alacağı olup olmadığı duraksamaya yer vermeyecek şekilde tespit edilerek sonuca gidilmelidir.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de, davalı bakanlığın harçtan muaf olduğu değerlendirilmeksizin hakkında bu yönde hüküm kurulması da hatalı bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.