YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18433
KARAR NO : 2014/29734
KARAR TARİHİ : 31.10.2014
MAHKEMESİ : Denizli 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2010/399-2013/135
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 06.12.2007-26.04.2010 tarihleri arasında mağaza sorumlusu olarak davalı işyerinde çalıştığını, haksız olarak iş sözleşmesinin feshedildiğini, haftanın dört günü 10:00-22:00 iki gün 14:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını, dini bayramların birinci günü çalışmadığını, yıllık izin olarak sadece 2009 yılında bir hafta kullandığını, Mart ayı ücretinin ödenmediğini, net 930,00 TL ücret aldığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının satış sorumlusu olarak çalıştığını, devamsızlığı sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğini, mağaza müdürü sıfatının bulunmadığını, brüt 730,00 TL ücret aldığını, davacının kanuni süreleri uygun vardiyalı çalıştığını, Mart ayı maaşının ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etti.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftanın dört günü 10:00-22:00 saatleri arasında, iki günü 14:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını, buna göre haftalık onbir saat fazla mesai yaptığı belirtilerek hesaplama yapılmıştır. Davacı şahitlerinden A.. K.. davacının haftanın altı günü 10:00-19:00 saatleri arasında personel durumuna göre bazen 13:00-14:00 saatlerinde işe başlayıp akşam 22:00’ye kadar çalıştığını beyan etmiştir. Diğer davacıda şahidide bu beyanın sorulması üzerine davacının bir dönem 10:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını beyan ettiği anlaşılmaktadır. Bu beyanlara göre davacının haftanın altı günü günlük dokuz saat çalıştığı kabul edilerek, kanuni ara dinlenme sürenin düşümü ile haftalık fazla mesai süresi belirlenip buna göre fazla mesai alacağı hesaplanmalı ve önceki kararda belirlenen oranda takdiri indirim yapılarak hüküm altına alınmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 31.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.