Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/18320 E. 2014/29083 K. 27.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18320
KARAR NO : 2014/29083
KARAR TARİHİ : 27.10.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2008/343-2013/261

Hüküm süresi içinde davacı ve davalı H.. Turizm ve Otelcilik San. ve Tic. A.Ş. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 04.01.1982 tarihinde çalışmaya başlayan müvekkilinin 17.03.2008 tarihinde emeklilik sebebiyle işten ayrıldığını, haftada yedi gün 08:00-20:00 saatlerinde çalışan müvekkilinin fazla mesai ve hafta tatili ücretlerinin ödenmediğini, çalışmanın ulusal bayram ve genel tatillerde de devam ettiğini, yıllık izin hakkının kullandırılmadığını beyanla kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve diğer sosyal haklara ilişkin alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili A.. H.. ile davacı arasında hiçbir zaman iş sözleşmesi ilişkisi kurulmadığını, davacının davalı şirket işyerinde aralıklı olarak çalıştığını, son dönem hariç önceki dönem çalışmalarının tazminata hak kazandırmayacak şekilde sona erdiğini, son dönem için hak kazandığı yıllık izin ücreti ve kıdem tazminatının banka hesabına ödendiğini, dava konusu taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacının fazla mesainin ödendiğini, haftada bir gün izin verildiğini, ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma yapılmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının kısmen kabulüne, diğer sosyal haklar adı altında talep edilen alacak hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla mesai, genel tatili, yıllık ücretli izin alacaklarının ödenip ödenmediği noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile ispatlaması gerekir.
Somut olayda, mahkemece şahit beyanlarına itibarla, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücret alacakları hüküm altına alınmıştır. Davalı işverence dosyaya sunulan ücret bordrolarının bir kısmının ihtirazı kayıtsız imzalı ve fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücreti tahakkuklu olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, tahakkuklu bordroların nazara alınmaması hatalı olmuştur. Anılan sebeple, ihtirazı kayıtsız imzalı ve fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücreti tahakkuklu bordrolar hakkında bilirkişiden ek rapor alınarak bu belgelerin değerlendirilmesi gerekmektedir.
Dosyadaki imzalı ücret bordrolarında davacının yıllık izin kullandığı anlaşılmaktadır. Söz konusu bordrolar değerlendirilmeksizin davacının yıllık ücretli izin alacaklarının hesaplanması hatalı olmuştur. Yazılı şekilde eksik araştırma ve incelemeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi