YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18293
KARAR NO : 2014/28878
KARAR TARİHİ : 23.10.2014
MAHKEMESİ : İzmir 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/04/2013
NUMARASI : 2012/73-2013/134
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, işyerinde fazla çalışma yapmasına rağmen bu çalışma karşılığı ücret alacaklarının ödenmediğini, iş sözleşmesini bu sebeple haklı şekilde feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret, fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Taraflar arasındaki uyuşmazlık fazla mesai hesabı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. maddesine göre haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 04.09.2007 tarihinden itibaren davacının haftada beş gün 08:30-18:30 saatleri arasında; cumartesi günleri ise 13:00’a kadar çalıştığı kabulüyle fazla mesai alacağı konusunda hesaplama yapılmış ise de, davacının başka işçiler tarafından davalı işverene karşı açılan dava dosyalarında şahitlik yaptığı, alınan beyanlarında, 2008 yılının sonlarında birbuçuk yıl süreyle cumartesi çalışmalarının kaldırıldığını, bu süre zarfında cumartesi çalışmadıklarını ifade etmiştir. Buna göre, bahsi geçen dönemde cumartesi çalışılmadığı gözetilerek fazla mesai alacağının hesaplanması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi tarafından cumartesi günleri de çalışma yapıldığı kabulüyle fazla mesai alacağının hesaplanması hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.10.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.