Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/18272 E. 2014/28687 K. 22.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18272
KARAR NO : 2014/28687
KARAR TARİHİ : 22.10.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2013
NUMARASI : 2011/167-2013/131

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı 13.07.2004-26.01.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde mağaza müdür yardımcısı olarak aylık net 1.300,00 TL ücret ile çalıştığını, depoda malların sayımında eksik çıkması sebebiyle boş belge imzalattıklarını ve haklarını aldığına dair ibraname imzalattıklarını, haklarını vereceklerini söylemelerin rağmen ödeme yapılmadığını, 08:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını ve günlük dört saat fazla mesai yaptığını, 2008-2009-2010 yıllarına ait yıllık izin ücretinin ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, mağazada 03.01.2011 tarihinde ani sayım yapıldığını, bazı grup mallarda ciddi farklar tespit edildiğini, bölge müdürünün malları faturasız olarak başka şirketlere sattığının tespit edildiğini, sayım sonuçlarının anlaşılmaması için mağaza müdürü olan davacı ile mağaza müdür yardımcısının bilgisi dahilinde sonuçlara müdahale ettiğini, yapılan işin anlaşılmaması için kasadan 14.105,00 TL nakit çektiğini ve bu durumun kasa sayımında ortaya çıkmaması için mağaza müdür ve yardımcısına bilgi verdiğini, bu durumun davacı tarafından yazılı beyanı ile ikrar ettiğini, davacının bölge müdürünün eylemini gizleyerek işverenin güvenini kötüye kullandığını, savunmasında özür dileğini, davacıya ihtar verilmesi düşünülürken davacının 26.01.2011 tarihinde istifa ederek işyerinden ayrıldığını, genel müdür yardımcısı tarafından dilekçesini geri almak isteyip istemediğinin sorulduğunu, davacının bu mahcubiyet ile devam edemiyeceğini belirterek işyerini terk ettiğini, çalıştığı süre boyunca ücretlerinin banka aracılıyla ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının iş sözleşmesinin feshi noktasındadır. Davacı depo sayımında eksik çıkması sebebiyle kendisine boş senede imza alındığını ve ibraname imzalatıldığını ve iş sözleşmesine geçersiz olarak son verildiğini belirtmiştir. Davalı taraf ise davacının bölge müdürü tarafından usulsüz işlemleri bilmesine rağmen bu durum hakkında bilgi vermediğini, kendisinin istifa ederek işyerinden ayrıldığını beyan etmiştir. Her ne kadar mahkemece davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği belirtilmiş ise de; tüm dosya kapsamı, şahit beyanları, dosyadaki tutanaklar, davacının istifa dilekçesi hep birlikte değerlendirildiğinde davacının istifa ederek iş sözleşmesini sonlandırdığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece bu gerekçe ile kıdem ve ihbar tazminatının reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3-Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık konusu davacının ücretinin miktarı konusundadır. Davacı net 1.300,00 TL ücret aldığını belirtmiştir. Yapılan emsal ücret araştırmasında İstanbul Ticaret Odası net 1.450,00 TL olarak emsal ücret bildirdiği anlaşılmaktadır. Tüm dosya kapsamı, emsal ücret araştırması, davacının kıdemi ve yaptığı işin niteliğine göre ücretinin net 1.300,00 TL olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece davacının ücreti net 1.300,00 TL olarak kabul edilerek alacakların hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 22.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.