YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1823
KARAR NO : 2014/6993
KARAR TARİHİ : 07.04.2014

MAHKEMESİ : Ankara 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 2011/226-2012/1173

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ancak fesihte eksik ödeme yapıldığını ve bir kısım işçilik alacağının hiç ödenmediğini ileri sürerek, bakiye kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, fesihte davacıya kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi yapıldığını, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil çalışması yapıldığında karşılığının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 46. maddesinde işçinin, tatil gününden önce aynı kanunun 63. maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması şartıyla yedi günlük zaman dilimi içinde yirmi dört saat dinlenme hakkının bulunduğu açıklanmıştır. İşçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46. maddenin 2. fıkrasında ifade edilmiştir.
Somut olayda, davacının hafta tatili alacağı tüm hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek hesaplanıp hüküm altına alınmışsa da; davacı şahitlerinin ortak anlatımlarından, çalışanlara ayda iki hafta tatilinde izin verildiği sonucuna ulaşılmaktadır. Bu durumda, davacının ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Bu yön gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı tarafından dosyaya sunulan imzalı ücret bordrolarının çoğunda fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil çalışması tahakkuku bulunmasına ve bordrolar davacı tarafından ihtirazı kayıt ileri sürülmeksizin imzalanmış olmasına rağmen, bilirkişi raporundaki değerlendirmeye göre bordroların dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından incelenmiş olan 2008/40059 esas sayılı dosyada bir davalı şahidi tarafından işçilere imzalatılan bordroların gerçeğe aykırı olarak düzenlendiğinin beyan edildiği, bu beyana göre bordrolara itibar edilmeyerek fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının hesaplanıp hüküm altına alındığı ve kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesince onandığı belirtilerek, davalı işyerinde imzalatılan bordroların gerçeğe aykırı olduğu kabul edilmiş ve imzalı bordrolara itibar edilmeden adı geçen alacaklar hesaplanmıştır. Somut dosyada davalı şahitlerince bu şekilde bir beyanda bulunulmamış olup, bahsedilen emsal dosyadaki işçi ile somut dosyadaki işçinin çalışma süreleri de farklılık arz etmektedir. Her dosyanın kendi delilleri ile birlikte değerledirilmesi gerektiği ve bir dosyada şahitlik eden işçinin beyanlarının o işyeri ile ilgili tüm dosyalarda esas alınmasının mümkün olmadığı gözönünde bulundurularak, dava konusu fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacakları hesaplanırken ihtirazı kayıtsız olarak imzalanan ve tahakkuk olan bordro dönemleri dışlanmalıdır. Zira davacı ihtirazı kayıtsız olarak imzaladığı bordrolarda bulunan tahakkuklardan daha fazlasına hak kazandığını eşdeğer bir yazılı belge ile ispat edememiştir. Bu yön dikkate alınmadan eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.