Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/17688 E. 2014/11813 K. 07.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17688
KARAR NO : 2014/11813
KARAR TARİHİ : 07.05.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/10/2012
NUMARASI : 2012/260-2012/437

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 02.02.2006 tarihinde tır şoförü olarak işe başladığını, garanti asgari ücret ödemelerinin eksik yapılması 2008 yılı Nisan ve Mayıs ayı ücretlerinin ödenmemesi, sefer harcırahlarından sürekli mazot cezası kesintisi yapılması ve son olarak davalı şirketin R….’da bulunan otoparkında tır parkı sorumlusu İ.. T…tarafından darp edilerek kaburga kemiklerinin kırılmış olması sebebiyle iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu’nun madde 24/II-c-e-f. bentleri uyarınca haklı olarak feshetmek zorunda kaldığını, müvekkilinin aylık ortalama ücretinin 2.743,00 TL olduğunu iddia ederek kıdem tazminatı, ücret, harcırah, bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık ücretli izin alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 07.02.2006 tarihinde müvekkili şirkette işe başladığını ve garanti asgari ücretle çalıştığını, sefer başına ödenen harcırahların devamlılık ve düzenlilik arz etmediğini, davacının sefer sayısının ayda ortalama bir buçuk sefer olduğunu, bu sebeple dava dilekçesinde bildirilen aylık ücret iddiasının doğru olmadığını, davacının 02.06.2008-04.06.2008 tarihleri arasında izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğinin tutanaklarla tespiti üzerine iş sözleşmesinin 4857 sayılı Kanun’un 25/II maddesi gereğince haklı olarak feshedildiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını, milli dini bayram ve genel tatil günlerinde işyerinde çalışma yapılmadığından bu konudaki taleplerinin de hukuki dayanağı bulunmadığını, 2008 yılı Nisan ve Mayıs aylarında davacı ücretsiz izine ayrıldığından ücretinin ödenmediğini, yurt dışı tır şoförü olarak çalışan şoförlerin kat ettiği kilometreye göre mazot hesabı yapılması ve ortalama sarf miktarını aşan mazot bedelinin sefer harcırahlarından kesilmesinin yerleşmiş bir uygulama olduğunu savunarak haksız açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği, davalı tarafından takas definin zamanında ileri sürülmediği ve davacının buna itiraz ettiği, verilen yakıt cezasının ise standart ve objektif bir uygulama olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalının takas definin dikkate alınıp alınamayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Öncelikle dava mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu zamanında açılıp görülmüş ve sonuçlandırılmıştır. Mahkemece verilen karar usul yönünden bozulmuş ve bozmaya uyularak yeniden karar verilmiştir.
Davalı vekili, delil listesinde bildirilen takas/mahsup define karşı davacının zamanında itiraz etmediğini, ıslah dilekçesine karşı ise zamanında takas definde bulunulduğunu ifade etmiştir.
Gerçekten de cevap dilekçesinde davalı tarafından takas definde bulunulmamakla beraber 25.12.2008 havale tarihli 03.04.2009 davacıya tebliğ tarihli delil listesinde takas definde bulunulduğu, aradan iki duruşma geçtikten sonra 23.07.2009 tarihinde davacının buna itiraz edip süresi içinde savunmanın genişletilmesi itirazında bulunmadığı ve ayrıca ıslah dilekçesine karşı cevap süresi içinde takas definde bulunulduğu anlaşıldığından mahkemenin takas defini dikkate alarak bir karar vermesi gerekirken takas defi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.