YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17684
KARAR NO : 2014/28324
KARAR TARİHİ : 20.10.2014
MAHKEMESİ : Denizli 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/04/2013
NUMARASI : 2008/1018-2013/272
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 03.12.2003 tarihinden itibaren olarak çalışmaya başladığını, davalı işverenin müvekkilinin iş sözleşmesini 18.08.2008 tarihinde haksız bir şekilde sona erdirdiğini, müvekkilinin davalı işyerindeki fazla çalışmalarına ilişkin fazla çalışma ve genel tatil çalışma ücretlerinin ödenmediğini yıllık izinlerini kullanmadığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin alacağı, hafta tatili, genel tatil ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işten haksız olarak çıkarılmadığını, davacının iş güvenliği ve disiplini bozulduğu gerekçesi ile işten çıkarıldığını, davacının fazla çalışma yapmadığını, nöbet tuttuğunun ertesi günü tam gün izinli sayıldığını, beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporuna göre iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiği değerlendirilerek, davacının kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin alacağı taleplerinin kabulüne, genel tatil ve hafta tatili alacağının taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosya kapsamından davacının, davalıya ait işyerinde 03.12.2003-18.08.2008 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Davalı tarafından davacının 26.10.2010 tarihli ıslah dilekçesine karşı süresinde zamanaşımı def’i ileri sürülmesi üzerine mahkemece zamanaşımı def’inin değerlendirilmesi amacıyla 19.03.2013 tarihli ek bilirkişi raporu alındığı ve karar gerekçesinde ıslah tarihine itibariyle davacının fazla mesai alacağının bir kısmının zamanaşımına uğradığı belirtildiği halde davacının fazla mesai ücreti alacağının, ıslaha karşı zamanaşımı def’i değerlendirilmeksizin, 08.06.2010 tarihli asıl rapora göre kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 20.10.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.