YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1757
KARAR NO : 2014/493
KARAR TARİHİ : 21.01.2014
MAHKEMESİ : Antalya 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2010/534-2012/771
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi …… tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı şirkette otobüs şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiğini belirterek müvekkilinin ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, iddia edilen diğer hakların da mevcut olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yargılama sırasında toplanan delil durumuna göre, fazla mesai ücreti isteği hüküm altına alınmış, diğer talepler ise reddedilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur. Dosya içeriğine göre, davacının iş sözleşmesi, işyerinde kullanılan araçlara takip kiti konulması üzerine olumsuz sözler söylemesi ve savunma vermekten imtina etmesi sebebiyle tazminatsız olarak feshedilmiş, mahkemece sözkonusu feshin haklı sebebe dayandığı gerekçesiyle ihbar ve kıdem tazminatı istekleri reddedilmiştir. Dinlenen şahit beyanları, taraflarca sunulan deliller dikkate alındığında, davacının aracına takılan takip kitinin çalışması ile ilgili olarak yaşadığı teknik aksaklıklar sebebiyle işverene başvurduğu, çalışma arkadaşları ile bu konuda yaptığı konuşmaların ise eleştiri kapsamında kaldığı, işçinin belirtilen davranışının işyerinde olumsuzluklara sebep olduğu kabul edilse dahi ancak geçerli fesih sebebi sayılacağından ihbar ve kıdem tazminatlarını almasına engel oluşturmayacağı açıktır. Mahkemece ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde hatalı gerekçeyle reddine karar verilmesi isabetsizdir.
3- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, zamanaşımı defi yönünden davanın 04.08.2010 tarihinde açıldığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, davanın taşra evrakı ile 28.07.2010 tarihinde açıldığı görülmektedir. Dava açma tarihi hatalı şekilde değerlendirilerek hesaplama yapıldığından kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
4-İşçinin yerine getirmekte olduğu işin niteliği gereği ve kanuni düzenlemelere göre kullanıldığı anlaşılan takograf kayıtları ve işverence tutulduğu belirtilen seyir defterlerinin de fazla mesai ücreti alacağı değerlendirilirken dikkate alınması gereklidir. Sadece şahit anlatımları ile yetinilerek yapılan hesaplamaya itibar edilmesi de bozma sebebi sayılmıştır.
5-Kabule göre de; fazla çalışma ücret alacağı yönünden işverenin dava tarihinden önce 07.06.2010 tarihli ihtarname ile temerrüte düşürüldüğünün dikkate alınmaması ve bu alacağa dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.