YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17484
KARAR NO : 2014/29020
KARAR TARİHİ : 23.10.2014
MAHKEMESİ : Edremit 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2012/39-2013/291
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde çalışırken Şubat 2007 tarihinde müvekkilinin rızası dışında baskı ve tehdit ile işinin bıraktırıldığını, davalı tarafından hiçbir ödeme yapılmadığını, davacının Şubat 2007 ye kadar kesintisiz davalı işyerinde çalıştığını, işten ayrıldıktan bir yıl sonra 18 Haziran 2008 tarihinden itibaren aynı şirketler gurubunda ve aynı sektörde hizmet veren ak oto ford edremitte 2010 yılının Nisan ayına kadar çalıştırıldığını, baskı ile talep edilen alacaklara yönelik ibraname imzalatıldığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili K.. A.Ş.’de 01.03.1999 tarihinden 02.02.2007 tarihine kadar çalışmış olduğunu, davacının işyerine izinsiz ve haber vermeksizin gelmediğini, kendisine ihtarname gönderilmiş olduğunu ancak davacının ihtara rağmen gelmemesi üzerine tutanak tutulmuş olduğunu, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinin II-g fıkrası gereğince fesholunduğunu davacının kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı talep etme hakkının bulunmadığını, dava dışı diğer şirket ile herhangi bir ilgilerinin bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya kapsamından davacının 01.03.1999-02.02.2007 tarihleri arasında davalı K.. Otomotiv şirketine ait işyerinde, 18.06.2008-01.04.2010 tarihleri arasında dava dışı A..Oto şirketine ait işyerinde boyacı kalfası olarak çalıştığı, davalı şirkete ait işyerinde çalışmakta iken iş sözleşmesinin baskı ile sonlandırıldığını iddia ettiği, davalının ise, davacının izinsiz ve haber vermeksizin işe gelmemesi nedeni ile iş sözleşmesinin feshedildiğini savunduğu anlaşılmaktadır. Davacı tanıklarından birisi, davacı ile aynı işyerinde çalışmadığını, davalı işyerinin yanındaki işyerinde çalıştığını, davacı ile sürekli görüşmelerinden dolayı davalı şirket servis müdürünün rahatsız olduğunu, bu nedenle davacıya baskı uygulamaya başladığını, davacının baskı gördüğüne bizzat şahit olmadığını, davacının işi bıraktığını beyan etmiştir. Diğer davacı tanığı ise işyeri çalışanı olmadığından fesih konusunda görgüye dayalı anlatımları bulunmamaktadır. Davacının iş sözleşmesini 02.02.2007 tarihinde sonlandırdığı anlaşılmaktadır. Tüm dosya kapsamına göre davacının işten kendi rızası ile ayrıldığı, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğinin davacı tarafından ispat edilemediği anlaşıldığından kıdem tazminatının reddi yerine kabulüne karar verilmesi bozma nedenidir.
3-Somut olayda davacının 18.06.2008-01.01.2010 tarihleri arasında A.. Oto şirketine ait işyerinde çalışmaya başladığı anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından, dava dışı A.. Oto şirketinin davalı şirketten bağımsız ayrı bir tüzel kişiliği olduğu sabittir. Mahkemece her ne kadar şirketler arasında organik bağ olduğu ve davalı şirketin davacının dava dışı diğer şirketteki çalışmalarından doğan alacaklarından da sorumlu olduğuna karar verilmiş ise de, şirketlerin tek bir ortağının aynı olduğu gerekçesi ile şirketler arasında organik bağ olduğunun kabulü doğru değildir. Bu nedenle dava konusu alacaklar yönünden, davalı şirketin 01.03.1999-02.02.2007 tarihleri arasındaki dönemden sorumlu tutulması, davacının 18.06.2008-01.04.2010 tarihleri arasındaki A.. Oto adlı işyerindeki çalışmaları ile ilgili olarak Karahallılar şirketi açısından Husumet Yokluğu nedeni ile red kararı verilmesi gerekirken davalı şirketin o dönemdeki alacaklardan da sorumlu tutulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.