Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/1737 E. 2014/261 K. 17.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1737
KARAR NO : 2014/261
KARAR TARİHİ : 17.01.2014

MAHKEMESİ : Antalya 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/11/2012
NUMARASI : 2011/521-2012/540

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı bankanın krediler bölümünde 27.05.2005 tarihinden bu yana ağır iş şartları altında çalıştığını, yapılan yeni düzenleme neticesinde çalışmakta olduğu kredi tahsis bölümünün kapatıldığını, görevine şube satış ekibinde devam ettiğini, iş sözleşmesini özlük haklarının gerilemesi ve aşırı çalışma saatleri gibi haklı nedenlerle 22.07.2011 tarihinde feshettiğini, kıdem tazminatının ödenmediğini, en son aylık ücretinin 2.881,24 TL olduğunu, işyerindeki mesai saatlerinin haftanın 5 günü, 08:30-18:00 saatleri arasında olmasına rağmen akşam 22:00’ye kadar çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin, altı aylık şube prim alacağının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla mesai ve prim alacağının faizleriyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesin talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava dilekçesinde iddia edilen çalışmanın hangi tarihler arasında ve hangi dönemler için geçerli olduğunun belirtilmediğini, davacının ücretlerini kayıt olmaksızın tahsil ettiğini, başka bir işe başlamak üzere bankadan ayrıldığını, istifası haklı nedene dayanmayan davacının kıdem tazminatı talebinin hukuka aykırı olduğunu, ödenmemiş performans prim alacağının bulunmadığını, tüm talepleri yönünden zamanaşımı itirazında bulunduklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, fazla çalışma ücreti alacağı da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve buna bağlı olarak fazla çalışmanın ispatı bağlamında fazla çalışma ücretinin hesaplanması noktalarında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazı kayıt ileri sürülmemesi, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işyeri kayıtları ve tanık beyanları dikkate alınarak davacının, davalı banka bölgede kredi tahsis uzmanı olarak çalıştığı dönemde haftada ortalama beş saat, şubede portföy yönetmeni olarak çalıştığı dönemde ise ortalama onbeş saat fazla çalışma yaptığı belirlenerek hesaplamalar yapılmıştır. Oysa davacının günlük çalışma süresini gösteren kayıtlar dosya kapsamında yer aldığından öncelikle kayıtların bulunduğu dönemler dikkate alınarak ortalama olarak değil gerçek durumu gösterir şekilde davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı yapmışsa bunun ne kadar olduğu belirlenmeli, bu yapılırken kayıt olmayan dönemler için ise zaman ve yer itibariyle davacının çalışma sistemini bilen tanık beyanları dikkate alınarak sonuca gidilmelidir. Ayrıca sadece tanık ile ispat edilen dönemler bakımından hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği de göz önünde bulundurulmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.