Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/17234 E. 2014/27523 K. 14.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17234
KARAR NO : 2014/27523
KARAR TARİHİ : 14.10.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2013
NUMARASI : 2011/510-2013/190

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkete ait şantiyede inşaat mühendisi olarak çalıştığını, işyerinde fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde çalıştığını ancak ücretinin ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ve hafta tatili çalışma ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının fazla mesai yapmadığını, nadiren hafta tatilinde çalıştığında hafta içi telafi izni verildiğini, iş sözleşmesinin feshi ile birlikte tüm haklarının ödendiğini, bu hususun davacı tarafça itirazı kayıtsız imzalanan ibraname içeriği ile sabit olduğunu savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma iddiasını şahit beyanları ile ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Uyuşmazlık, davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Davacı vekili davacının fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde çalıştığını ispatlamak için delillerini bildirmiş, delil olarak beton sevk irsaliyeleri, pazar nöbet çizelgeleri, puantaj kayıtları ve giriş çıkış kart dökümlerine ayrıca tanık anlatımlarına dayanmıştır.
Davalı vekili davacının inşaat mühendisi olduğunu, beyaz yakalı tabir edilen davacı konumundaki işçilere fazla mesai yaptırılmadığından puantaj kaydı tutulmadığını, kapı giriş çıkış kayıtlarının ise iki aylık bir süre için saklandığını, kayıtların puantajlara yansıtılmasından sonra iki ay saklanan giriş çıkış bilgilerinin sistem tarafından otomatikman silindiğini belirtmiş, ancak beton sevk irsaliyelerinin işyerinde kutular içinde bulunduğunu, dosyaya sunulmasının külfetli olduğunu istenirse mahallinde incelenebileceğini bildirmiştir. Davacı vekili iddiasını ispat için işyeri kayıtlarına dayandığına, bunlardan beton sevk irsaliyeleri mevcut olup incelenmesi mümkün olduğuna göre öncelikle işyeri yazılı kayıtlarının incelenmesi ile sonuca gidilmesi gerekirken salt şahit anlatımlarına göre hazırlanan rapora itibarla alacakların hüküm altına alınması hatalıdır.
Konusunda uzman bilirkişi heyetinden mahallinde beton sevk irsaliyelerini de incelenmek sureti ayrıntılı ve denetime elverişli rapor alınmalı ve tüm dosya kapsamı bir arada değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik incelemeye dayalı kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.