Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/17183 E. 2014/27887 K. 15.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17183
KARAR NO : 2014/27887
KARAR TARİHİ : 15.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2013
NUMARASI : 2011/746-2013/145

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 2002 yılı Mayıs ayında servis şoförü olarak çalışmaya başladığını, askerlik sonrası davalı işyerinde çalışmaya devam ettiğini, tüm işlere yardım ettiğini, sabah 07:00’de çalışmaya başladığını, normal mesai bitim saatinin 18:00 olduğunu ancak 19:00 saatine kadar çalışmasının sürdüğünü, şirketin sahiplerinin değişmesinden sonra müvekkiline tavır içinde olmaya başladıklarını, işten çıkartmak için psikolojik baskı uygulandığını, bir gün normal mesai bitim saati olan 18:00’de çıkmaya kalkışınca patronun bizim elemanımız geliyor seninle çalışmak istemiyoruz dediğini, bu konuşmanın 29.03.2011 günü olduğunu, 31.03.2011 günü çıkışının verildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 10.09.2004 tarihinde komi olarak çalışmaya başladığını, ihtiyaç duyulduğunda servis şoförü olarak hizmet verdiğini, davacının işyerinde kimi zaman huzursuzluk çıkarttığını, davacının devamsızlık yaptığını, bu sebeplerle işten çıkartıldığını, davacının yeni bir iş bularak işyerinden ayrıldığını, fazla mesai yapılmadığını, istisna olarak yapıldığı zaman ücretinin ödendiğini, yıllık izin alacağının bulunmadığını, resmi bayramlarda çalışma yapılmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının iş sözleşmesinin hangi tarafça feshedildiği ve feshin haklı sebebe dayanıp dayanmadığı noktasındadır. Davacı işyeri yetkilisi tarafından işten çıkartıldığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının işyerinde huzursuzluk çıkardığını, son olarak devamsızlık yaptığını ve başka bir iş bulurak işyerinden ayrıldığını belirtmiştir. Davacı şahitlerinden Y..Y.. beyanında davalı işverenen davacıya hiçbir alacağı olmadığına dair belge imzalatmak istediğini, davacının imzalamadığını, asgari geçim indirimi, fazla mesai alacaklarının ödenmemesi sebebiyle işverenle aralarında uyuşmazlık olduğunu belirtmiştir. Davalı şahitleri ise davacının kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını beyan etmişlerdir. Tüm dosya kapsamından davacı işçinin kendisine zorla belge imzalatılmak istenmesi üzerine iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından haklı sebeple feshedildiğinin kabulü ile ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 15.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.