Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/17174 E. 2014/27127 K. 02.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17174
KARAR NO : 2014/27127
KARAR TARİHİ : 02.10.2014

MAHKEMESİ : Erzurum İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2011/538-2013/255

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, izin, vergi iadesi, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacakları istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işverenin imzasını taklit ederek belge düzenleyip bankadan kredi almaya çalıştığını, bu sebeple kendisine olan güvenin sarstığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma alacağı davacı şahit beyanları esas alınarak haftalık 19.31 saat üzerinden hesaplanmıştır. Davacı şahitlerinin davacı ile birlikte çalıştıkları sürenin çok kısa olduğu gözönüne alındığında; davacı ile birlikte tüm çalışma dönemi yada davacı şahitlerine göre daha uzun süre birlikte çalıştığı anlaşılan davalı şahit beyanlarına itibar edilmemesi isabetli olmamıştır. Davacının haftanın altı günü 06:30 – 17:00 arası bir saat ara dinlenme düşülerek dokuzbuçuk saat üzerinden elliyedi saat çalıştığı, pazar günü mükerrer hesaplama olmaması için yedibuçuk saati aşan iki saat çalışması da eklenmek sureti ile kırkbeş saati aşan, haftalık ondört saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Ayrıca davacının ikiyüzyetmiş saate kadar fazla çalışmasının ücretine dahil olması sebebi ile haftalık ondört saat fazla çalışmadan 5.19 saat dışlanmak sureti ile haftalık 8,31 saat üzerinden fazla çalışma yapıldığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir.
3-Davacının fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacakları hesaplanırken trafik kazası sebebi ile hastanede yattığı, raporlu olduğu dönemin ve dosya kapsamına göre izinli olduğu sürelerin dışlanıp dışlanmadığı dosya kapsamı ile denetlenemediğinden, bu hususta bilirkişiden ek rapor aldırılmalı ve oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bu husus ayrıca bozma nedeni yapılmıştır.
Belirtilen yönler gözetilmeden verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.