YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16928
KARAR NO : 2014/26789
KARAR TARİHİ : 02.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/04/2013
NUMARASI : 2010/61-2013/358

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının, davalıya ait işyerinde kamp amiri ve idari işler şefi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiğini belirterek, müvekkilinin ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret, bakiye süre ücreti, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Söz konusu alacakların ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de iddia edilen dönemlerde çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Bu alacakların yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, işverence bordro, puantaj, ve benzeri kayıtlar sunulmamış, yargılama sırasında dinlenen şahit beyanlarına ve şantiyede çalışma şartlarına göre kök bilirkişi raporunda haftada altı gün ve 07:00-20:00 arası çalışıldığı kabul edilerek, ara dinlenmesinin düşümü ile günde onbir saat ve kanuni süreyi aşan haftada yirmibir saat için, iş sözleşmesindeki ücrete fazla çalışmaların dahil olduğu düzenlemesi gereği yıllık ikiyüzyetmiş saatin düşümü ile alacak hesaplanmıştır. Daha sonra davacıya ait ödemelerin yatırıldığı banka hesap ekstreleri incelenmiş, aynı bilirkişinin ikinci ek raporu ile bir kısım aylardaki ödemelerin maaş, bir kısmının ise maaş+mesai açıklamasını içerdiği tespit edilerek, fazla mesai ücreti ödendiği anlaşılan ayların dışlanması ile banka ödemelerinde sadece maaş ödemesi olan aylar için (2008 Ağustos, Ekim ve 2009 Şubat) fazla mesai ücreti hesaplaması gerçekleştirilmiş, uygulanan indirimle 3.690,00 TL alacağın mevcut olduğu görüşü bildirilmiştir. Belirtilen bu rapor dosya içeriğine ve delil durumuna daha uygun olduğundan hükme esas alınmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.