Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/16834 E. 2014/24198 K. 17.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16834
KARAR NO : 2014/24198
KARAR TARİHİ : 17.09.2014

MAHKEMESİ : Marmaris 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2012/184-2013/162

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili davacının, Türk Harb- İş Sendikası üyesi olduğunu, İzmir Tersane Komutanlığı işyerinde çalışmakta iken A… Onarım Des. Kom. Marmaris işyerine nakledildiğini, harcırahının toplu iş sözleşmesinde kendi isteği ile nakil olanlara harcırah ödenemez hükmü sebebiyle ödenmediği, 2645 sayılı Harcırah Kanunu’nda nakil harcırahı için devlet memuru ve işçi ayrımı bulunmadığını, 2822 sayılı Kanun’un 5. ve 6. maddesi uyarınca toplu iş sözleşmelerinin kanuna aykırı olamayacağını, iki işyeri arasında mesafenin 277 Km. olduğunu, davacının evli ve iki çocuklu olduğunu, nakil tarihindeki günlük ücretinin 75,75 TL olduğunu belirterek, nakil sebebyle toplam 4.837,00 TL olan alacağının 19.09.2007 tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, işçinin kişisel sebeplerle aynı işverene bağlı başka bir işyerine naklinin talep etmesi halinde nakil talep edilen işyerinde o meslek ve branşta boş kadro bulunması, işveren vekilinin uygun görmesi ve kuvvet komutanlığının onayı ile nakil işlemi yapılabildiğnii, bu şekilde yapılan nakillerde harcırah ödenmediğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakameleri Kanunun’nun 297/2. maddesince, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece, kararın gerekçesinde bilirkişi raporuna dayanıldığı belirtilmesine rağmen hükme esas alındığı belirtilen bilirkişi raporunda belirlenen miktarlardan farklı bir tutara hükmedilerek, gerekçe ile karar arasında çelişki oluşturulduğu anlaşılmaktadır. Konuyla ilgili 10.04.1992 tarihli ve 991/7 esas, 1992/4 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi hatalıdır.
Ayrıca, naklin 15.09.2009 tarihinde yapıldığı belirtilmesine rağmen bu tarihteki nakle ilişkin belgeler getirtilmeden, nakil tarihi olan 15.09.2009 tarihli toplu iş sözleşmesi hükümleri incelenmeden ve nakil tarihindeki ücret yerine 2008 yılı ücretleri dikkate alınarak yapılan hesaplamaya göre eksik inceleme ile yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, 17.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.