YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16823
KARAR NO : 2014/26406
KARAR TARİHİ : 01.10.2014
MAHKEMESİ : İzmir 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/04/2013
NUMARASI : 2012/138-2013/198
Hüküm süresi içinde davalı E.. R.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 2000 Temmuz ayında davalı üniversite merkez mutfağına aşçı yardımcısı olarak işe başladığını, 30.01.2012 tarihine kadar taşeron şirketler değişse bile asıl işveren nezdinde çalışmasını kesintisiz olarak devam ettirdiğini, Sosyal Güvenlik Kurumu yazısına göre emekliliğe hak kazandığının bildirildiğini ve 30.01.2012 tarihinde yaşlılık aylığı alabilmek için işyerinden ayrıldığını, brüt 1.008,00 TL ücret aldığını, haftanın altı günü 07:00-16:00 saatleri arasında çalıştığını, ancak aşçı olması sebebiyle servis bitene kadar 17:30-18:00 saatlerine kadar çalıştığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı S.. İnş. Güv. Ltd. Şti. vekili, davacının 01.03.2009-30.01.2011 tarihleri arasında çalıştığını, bu dönemden sorumlu olduklarını, haftalık kırksekiz saat çalışma yapıldığını, her alt işverenden ayrı ayrı ücretlerin talep edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı üniversite vekili, üniversitenin ihale makamı olduğunu, asıl-alt işveren ilişkisinin bulunmadığını, davacının emeklilikle ilgili belge almadığını ve sunmadığını, çalışma saatlerinin kanunlara uygun olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı üniversite vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır. Davacı taraf haftanın altı günü 07:00-16:00 saatleri arasında çalıştığını, aşçı olması sebebiyle servis bitene kadar 17:30-18:00 saatlerine kadar çalıştığını beyan etmiştir. Davalı S.. İnş. Güv. Şti. ise işyerinde haftalık kırksekiz saat çalışmanın bulunduğunu belirtmiştir. Davacı şahitlerinden Ş.. Y.. beyanında haftanın altı günü 07:00-16:00 saatleri arasında çalıştıklarını, ortalama haftada bir gün bir saat veya yarım saat kaldıklarının olduğunu beyan etmiştir. Davacı şahidinin bu anlatımı ve S.. İnş. Güv. Şti. beyanı dikkate alındığında davacının haftalık dört saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Davacının haftalık dört saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek buna göre fazla mesai alacağının hesaplanması gerekli iken haftalık oniki saat fazla mesai yaptığının kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 01.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.