YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16819
KARAR NO : 2014/24246
KARAR TARİHİ : 17.09.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2010/110-2013/195

Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette inşaat ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı asgari geçim indirimi, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri ayrı ayrı verdikleri cevap dilekçelerinde davacının iddialarının yerinde olmadığını, davacının herhangi bir alacağının olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken feshedildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılar vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ücretinin miktarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükü işçidedir. Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir.
Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı çelik mala ustası olarak günlük 80,00 TL yevmiye ile çalıştığını iddia etmiştir. Davalı ise asgari ücret savunmasında bulunmuştur. Davacı şahitleri davacıyı doğrulamışlarken bordrolarda bütün işçilerin ücretinin asgari ücret olarak düzenlendiği görülmüştür. Ücret araştırmasında Y..-İ.. Sendikası davacı emsali bir işçinin günlük çıplak brüt ücretinin 44,10 TL giydirilmiş günlük brüt ücretinin ise 70,10 TL olabileceğini bildirmiştir. Bilirkişi tarafından Y..-İ.. Sendikası verileri kabul edilmiş ise de bilirkişinin esas aldığı ücret sendikanın bildirdiği giydirilmiş ücrettir. Bu itibarla bilirkişinin hesaplamaya esas aldığı ücret hatalıdır. Davacının Yol-İş Sendikasının bildirdiği günlük brüt 44,10 TL ücret aldığının kabulü dosya kapsamına uygun düşmektedir. Bu itibarla bu ücret üzerinden davacının taleplerinin hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması hatalıdır.
3-Ayrıca davacının fazla çalışma ile hafta tatili çalışmasını tanık beyanı ile ispat etmesine rağmen bu talepler yönünden hakkaniyet indirimi yapılmaması ve bu şekilde fazladan bu alacaklara hükmedilmesi de yerinde olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.