Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/16499 E. 2014/4366 K. 28.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16499
KARAR NO : 2014/4366
KARAR TARİHİ : 28.02.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 20. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2013/247-2013/128

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin son 3 yıl boyunca davalı işverenlik nezdinde çalıştıktan sonra 09.11.2010 tarihinde iş sözleşmesine haksız ve nedensiz olarak son verildiğini beyanla, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdine ekte sunulan tutanaklardan anlaşılacağı üzere haklı nedenle son verildiğini, müvekkili işverenlikten herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin davalı işverence haklı bir neden yokken feshedildiği ve davacının diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Asgari geçim indirimi, bireyin ya da ailesinin asgari düzeyde geçimi için zorunlu olan ve belirli esaslara göre tespit edilen kısmın toplam gelirden indirilerek vergi dışı bırakılması uygulamasıdır. Bu uygulama 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 32. maddesinin 28.03.2007 tarihinde 5615 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenmesi neticesinde yürürlüğe girmiştir. Asgari geçim indirimi, vergi mükellefi ile devlet arasında vergi hukukunu ilgilendiren ilişkiden kaynaklanmakta olup ücretin içindeki bir kısmın vergi kapsamı dışına çıkarılmasından ibarettir.
Görüldüğü üzere asgari geçim indirimi ücret veya ücret eki niteliğinde olmayıp giydirilmiş ücretin belirlenmesinde dikkate alınamaz.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının taleplerinin asgari geçim indirimi dahil olan ücret seviyesi üzerinden hesaplanması isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.