YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16408
KARAR NO : 2014/23921
KARAR TARİHİ : 16.09.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2013/395-2013/123

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 01.04.2002 – 17.12.2010 tarihleri çalıştığını, işyerine fazla çalışma yapılmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı ile müvekkili banka arasında imzalanan iş sözleşmesi gereğince fazla çalışma ücret alacaklarının aylık ücrete dahil olduğunu, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma iddiasını tanık beyanları ile ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftaiçi beş gün 09:00-19:30 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile ayda bir defa Cumartesi günü ise 10:00-17:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücret alacağı belirlenmiştir. Davacı tanığı A.. Y..’in beyanı ile işyerinde Cumartesi günleri gerçekleşen çalışmanın saat 15.00’da sonlandığı sabittir. Bu durumda davacı tanığının beyanı doğrultusunda Cumartesi günleri saat 15.00’a kadar çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmalı ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik incelemeye dayalı hüküm kurulması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.