YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16195
KARAR NO : 2014/23783
KARAR TARİHİ : 15.09.2014
MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2008/205-2012/1123
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 01.01.2000 tarihinden itibaren davalı TRT Dış Yayınlar Dairesi Başkanlığında Boşnakça, Sırpça, Hırvatça masalarında her üç dil için de mütercim-muhabir-spiker olarak çalıştığını ileri sürerek kendisine ödenmeyen ilave tediye, fazla çalışma ve fazla çalışma %5 gecikme zammı alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, 2954 sayılı Kanun uyarınca davacı ile davalı kurum arasındaki ilişkinin hizmet sözleşmesi olmayıp istisna sözleşmesi olduğunu, TRT’nin kamu hukuku kurallarına bağlı olduğunu, davalı kurumun ilgili kanun ve yönetmeliklere göre istihdam ettiği davacının 4857 sayılı İş Kanunu hükümlerine göre işçi olmadığını, davacının çalışma şartlarına göre fazla mesaisinin olmadığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporuna göre davacının 01.01.2001-08.02.2008 tarihleri arasındaki çalışmaları için ilave tediye, fazla mesai ve fazla mesai %5 fazlası alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacı işçinin 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştırılanlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanun kapsamında gazeteci olup olmadığı ve davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktalarında toplanmaktadır.
5953 sayılı Kanun’un 2. maddesinde, “Devlet, vilayet ve belediyeler ve İktisadi Devlet Teşekkül ve müesseseleriyle sermayesinin yarısından fazlası bu teşekküllere ait şirketlerde istihdam edilen memur ve hizmetliler hakkında bu Kanun hükümleri”nin uygulanmayacağı hükme bağlanmıştır.
Dosya kapsamına göre davacı işçi 01.01.2001-08.02.2008 tarihleri arasında davalı kurum işyerinde mütercim-muhabir-spiker olarak çalıştığı ve yaptığı iş sebebiyle çalışmalarının 5953 sayılı Kanun kapsamında olduğu iddiasıyla bu Kanuna göre fazla mesai %5 fazlası alacağını talep etmiştir.
Ancak davacı işçinin 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştırılanlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanun’un 2. maddesine göre bu Kanun kapsamında olmadığı zira kamu kurumlarında çalışanlara bu hükümlerin uygulanmayacağının belirtildiği, bu sebeple davacının kamu kurumu olan TRT işyerinde çalıştığı gözetilmeksizin davacı lehine fazla mesai %5 fazlası alacağına karar verilmesi hatalı olmuştur.
Ayrıca mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre yargılama sırasında dinlenen şahit beyanlarına itibarla davacının fazla çalışma alacakları talebi kabul edilmiş ise de davacı şahitlerinin sözkonusu iddia hakkındaki beyanlarının farklı ve çelişkili olduğu görülmüş, davacı şahitlerinin, beyanları arasındaki tutarsızlık dikkate alınarak davacının fazla mesaiye yönelik iddiası hakkında inandırıcılığı yeterli bulunmayan şahit beyanından başka delil ibraz ve ikame etmemiş olması karşısında, davacının fazla mesai iddiasını ispatlayamadığı kabul edilerek bu iddiaya dayalı fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 15.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.