YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16011
KARAR NO : 2014/23456
KARAR TARİHİ : 10.09.2014

MAHKEMESİ : İzmir 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2013
NUMARASI : 2012/443-2013/243

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işveren bünyesinde 01.04.1994 tarihinden 05.02.2012 tarihine kadar personel şubesi uzmanı olarak aylık 1.016,00 TL net ücret karşılığı çalıştığını, işveren tarafından aylık 135,00 TL yemek yardımı yapıldığını, Sosyal Güvenlik Kurumu girişinin iki yıl sonra yapıldığını, yıllık izinlerinin tamamını kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının 01.04.1996 tarihinden itibaren Alsancak N.. S.. İşgören Devlet Hastanesinde çalıştığını, 15.01.2007 tarihinden itibaren şirket merkezinde çalıştığını, son net ücretinin aylık 950,00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 17-18. maddelerine tabii olarak sona erdirildiğinden bahisle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken davalı işverence feshedildiği ve diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir..
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin yıllık izin ücretinin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacının aynı zamanda Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğüne de şikayet dilekçesi verdiği görülmektedir. Davacı dava dilekçesinde kullanmadığı ve ücretlerinin ödenmediği yıllık izinlere ilişkin bir somutlaştırma yapmamış ise de, idareye verdiği şikayet dilekçesinde 2011 yılına ait yirmiiki gün bakiye izin ücreti kaldığını beyan etmek suretiyle talebini somutlaştırıp kendisini bağlamıştır. Bu husus gözardı edilerek davalının da kabulünde olan bu izin süresine ilişkin yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması gerekirken tüm çalışma süresi üzerinden yıllık izin ücreti hesaplanması ve hüküm altına alınması yerinde olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.