Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/16004 E. 2014/22468 K. 16.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16004
KARAR NO : 2014/22468
KARAR TARİHİ : 16.07.2014

MAHKEMESİ : Denizli 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2011/873-2013/277

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, kapıcı ve kaloriferci olarak çalışan müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız ve bildirimsiz şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, dini bayram tatili ücreti ve hafta tatili ücretine ilişkin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiş, davacının vefat etmesi üzerine mirasçıları tarafından davaya devam edilmiştir.
Davalı vekili, davacının işe devam etmemesi nedeniyle iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, davacının aralıksız çalışmadığını, bazı dönemlerde işsizlik parası almak amacıyla işten ayrıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak işverence yapılan feshin haklı nedenle yapılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hafta tatili ücretinin hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Davalı taraf, davacıların murisi işçinin çalışmasının aralıksız olmadığını belirtmiş olup, işçinin işe başladığı 04.10.2008 tarihi ile işten ayrıldığı davacı tarafından kabul edilen 30.04.2011 arasında davalı bünyesindeki çalışmasına iki kez ara verdiği, buna göre 06.05.2009 ile 02.10.2009 ve 30.04.2010 ile 01.10.2010 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde çalışmadığı ve bu dönemde işsizlik parası aldığı sosyal güvenlik kurumu ile türkiye iş kurumu yazılarından anlaşılmaktadır.
Bilirkişi tarafından yapılan hesaplamada parçalı olarak yapılan çalışma süresinin toplam 1 yıl 9 ay 2 gün olarak tespit edilmesine rağmen hafta tatili ücretinde işçinin çalışmadığı süre nazara alınmaksızın toplam 131 hafta üzerinden hafta tatili ücreti hesaplanarak mahkemece tespit edilen bu miktar üzerinden dava kabul edilmiştir.
Bu nedenle mahkemece, muris işçinin çalışmadığı süre zarfında hafta tatili alacağına hak kazanamayacağı dikkate alınarak, yalnızca çalışılan haftalara ilişkin hafta tatili alacağı bulunarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davalı aleyhine fazladan alacağa hükmedilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.