Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14895 E. 2014/17920 K. 18.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14895
KARAR NO : 2014/17920
KARAR TARİHİ : 18.06.2014

MAHKEMESİ : Sorgun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2013
NUMARASI : 2012/154-2013/166

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 12.11.2007 ile 29.12.2011 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin fazla mesai ücretlerinin, dini ve milli bayram alacaklarının ödenememesi sebebi ile haklı olarak işçi tarafından feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ücretli izin alacağı, fazla mesai alacağı, genel tatil ve milli ve dini bayram tatili alacaklarının faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili: davacının 29.12.2011 tarihinde istifa ederek işten ayrıldığını, ayrıca taleplerin zamanaşımına uğradığını, işyerinde çalışma kurallarına uyulduğunu 1.5 saat ara dinlenmesi yapıldığını, haftada 45 saat çalışma süresinin aşılmadığını, istisnai olarak yapılan fazla çalışmalarda yapılan çalışmaların ücretlerinin işçilere ödendiğini, ücret bordrolarının bulunduğunu, işyerinde çalışma saatinin 09:00 22:00 arası olduğunu ancak bu zaman arasında 2 veya 3 vardiya ile çalışma yapıldığını, yani fazla çalışma yapılmadığını savunmak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği ve talep ettiği diğer alacaklara da hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda davacı dava dilekçesinde, dini bayram ve milli bayram çalışması ile 10 günlük izin ücretinin ödenmediğini beyan etmiştir. Buna karşılık mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 18 gün izin ücreti alacağı olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmış, yine ulusal bayram ve genel tatil günleri çalışmasının karşılığı işçinin bir günlük yevmiyesi olmasına ve zamlı ücret uygulaması olmamasına rağmen çalışılan günler %100 zamlı ücret üzerinden hesaplanmıştır. Bu şekilde taleple bağlılık kuralına aykırı davranılarak fazladan yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tati1 ücretine hükmedilmesi yerinde olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.